เถ้าแก่เนี้ยอย่างข้า ใครกล้ารังแก

แวว แม่ครัวอาหารอีสานทะลุมิติมาอยู่ในร่างหญิงสาวในยุคจีนโบราณ จะเกิดอะไรขึ้นล่ะทีนี้ "ตายแน่ๆ ยัยแววเอ๋ย!"
การไปในเมืองของแววกับแมนครั้งนี้ไม่มีใครรู้เลยว่าขากลับออกมารถจะเกิดอุบัติเหตุเสียชีวิตด้วยกันทั้งสองคน มีรถสิบล้อคาดว่าคงจะหลับในพุ่งเข้าชนรถของแมนจนพลิกคว่ำหลายตลบ คนขับสิบล้อรีบหนีไปเพราะกลัวความผิด
วิญญาณของสองเพื่อนซี้ลอยออกจากร่าง มีชายชราสวมชุดสีขาวยืนมองมายิ้มๆ กวักมือเรียกให้ตามไป เหมือนมีแรงดึงดูดบางอย่างวิญญาณสองดวงลอยตามคุณตาไปอย่างว่าง่าย

"มึงกูกลัว"
"กลัวห่าอะไรเราตายแล้วนะดูสิลอยได้ด้วย ว่าแต่เราจะไปไหนกัน"
"เจ้าทั้งสองคนหมดอายุขัยที่นี่แล้ว ตาจะพาไปยังที่ที่ควรอยู่แต่แรก อยากรู้อะไรถามได้ตาจะให้พรวิเศษคนละข้อคิดให้ดีก่อนจะขอ"
"คือเราสองคนตายแล้ว วิญญาณจะได้เกิดใหม่เหมือนในนิยาย มีพรวิเศษติดตัวอีกด้วย อเมซิ่งมากยัยแวว ขออะไรดีนะหรือว่าจะขอผู้ชายดี คิกคิก"
"ปัญญาอ่อนมากค่ะเพื่อน ขออะไรที่มีประโยชน์หน่อยเถอะ คุณตาคือที่ที่เราจะไปอยู่เป็นยุคโบราณเท่าที่เห็นตาเป็นคนจีนใช่ไหมคะ ฉันกับเพื่อนเป็นคนไทยทั้งคู่เราต้องไปอยู่ที่ไหนคะ"
"นังหนูนี่ฉลาดยุคจีนโบราณ เอาล่ะไม่มีเวลาแล้วนึกถึงสิ่งที่จะขอเพียงอย่างเดียวให้ออกเร็วเข้า"
"หนูขอให้เครื่องปรุงทุกชนิดที่มีอยู่ในรถเพิ่มเติมคือปลาร้าเข้าไปอยู่ในมิติเวลาหยิบใช้จะต้องไม่มีวันหมดความทรงจำในยุคนี้ยังอยู่ขอแค่นี้ค่ะคุณตา"
"หึหึ ไม่ขอให้รวยหรือฉลาดบ้างเหรอ หากเกิดในครอบครัวยากจนเล่าจะทำยังไง"
"แค่มีของที่ต้องการหนูก็อยู่ได้สบายค่ะ"
"ได้สิข้าให้ตามที่ขอ แล้วเจ้าล่ะ"
"ขอให้เกิดเป็นน้องสาวยัยแววอยู่ด้วยกันไม่แยกจากได้ไหม คุณตามีความสามารถเหมือนที่เป็นอยู่นะคะแค่นี้จริงๆ"
"เจ้าทั้งสองคนทำข้าประหลาดใจแต่ก็เอาเถอะข้ายินดีให้ตามคำขอ หลับตาลงได้แล้ว สถานที่ไปอยู่จะค่อนข้างลำบากพอสมควรอดทนให้ได้ ลาก่อน"
"เดี๋ยวคุณตาขอเป็นลูกคนรวย คุณตา...."
"ไม่ทันแล้วแก"

พูดจบสติคนทั้งสองดับวูบไปทันทีคิดอยากจะแก้ไขคำขอก็สายไปเสียแล้ว ยังดีที่มีมิติติดตัวแค่นี้ก็ดีมากแล้ว หากรู้แต่แรกคงขอให้เกิดเป็นลูกคนรวยดีกว่าจะได้ไม่ต้องลำบาก แมนกับแวว จึงได้แต่ยอมรับชะตากรรมที่จะเกิดขึ้นในอีกไม่กี่ชั่วโมงนี้
------------------------------------------------------------------------------------------