เสน่หาไร้ใจ

เรื่องย่อ...

ภูริ เด็กจากสถานสงเคราะห์เด็กกำพร้า ได้ถูกสามีภรรยาที่ร่ำรวยรับมาอุปการะดูแลอย่างดี ส่งเรียนหนังสือสูงๆ จนจบ แต่แล้ววันหนึ่ง ท่านทั้งสองก็เสียชีวิตกระหัน จึงทำให้เขาต้องกลายมาเป็นอาให้กับลูกๆ สองคนอย่างช่วยไม่ได้
ต่อมาเมื่อเวลาผ่านไป เขาก็พบว่า ตัวเองและไพลิน บุตรสาวของผู้มีพระคุณ ได้หลงใหลซึ่งกันและกัน เขาจึงตัดปัญหา ด้วยการส่งเธอให้ไปเรียนโรงเรียนประจำ สร้างความเสียใจและน้อยใจให้กับไพลินเป็นอย่างมาก
สุดท้ายแล้ว คนทั้งสองจะทำอย่างไรก็หนทางของความรักในครั้งนี้ จะสุขสมหรือผิดหวัง โปรดติดตามได้ ในเรื่องสั้นเล่มนี้ค่ะ

ซินยอริต้า




ตัวอย่างเนื้อหาเพิ่มเติม...


"อย่ามาแตะต้องตัวลิน"
"อาขอโทษนะ"
เธอผละจากอ้อมกอดของน้ำฝน ก่อนจะประจันหน้ากับภูริอย่างเกี้ยวกราด ไม่มีอีกแล้ว ไพลินที่อ่อนหวานคนนั้น
"ลินจะคบกับพี่พีค่ะ อาขัดข้องไหมคะ ?"
"ลิน ไม่ได้นะ"
"พี่พีไม่ดีตรงไหนคะอา อีกอย่างลินก็บรรลุนิติภาวะแล้วนะคะ"
เธอท้าทายเขา ในเมื่อเขาไม่เห็นค่าของเธอ เธอก็จะคบกับพีระ ต่อให้เจ้าตัวไม่ได้ขอคบกับเธอก็ตาม
ภูริพยายามอดกลั้นความรู้สึกของตัวเอง ทั้งถอนใจ ทั้งสูดลมหายใจ สุดท้ายเขาก็หันมาทางคนตัวเล็กตรงหน้าอย่างเหนื่อยจิตใจ
"ได้สิ อาเองก็ต้องบินไปญี่ปุ่นบ่อยๆ แล้ว หากลินมีคนดูแล ก็ดีสินะ"
กลายเป็นไพลินอีกครั้ง ที่ท้องไส้ปั่นป่วน เขาหมายความว่าไง ต้องบินไปญี่ปุ่นบ่อย แล้วทำไมเธอถึงต้องใจหายด้วย
"โชคดีละกัน"
อาภูริถอยออกไปจากห้องแล้ว เหลือแค่น้ำฝน ที่ยืนฟังเงียบๆ อยู่เสียนาน ไพลินหันใบหน้าที่รู้สึกชาของตัวเองมามองพี่เลี้ยง ก็เลยได้คำปลอบใจกลับมา
"ใจเย็นๆ นะคะคุณหนู ที่คุณภูทำไป ก็เพราะแกหวังดีกับคุณหนูมากเลยนะคะ"
เธอเข้าใจในสิ่งที่พี่เลี้ยงจะสอน แต่น้ำฝนก็ไม่รู้เรื่องที่เกิดขึ้นของคืนนั้น และหากว่าเธอต้องการให้จบลง ก็ไม่จำเป็นต้องเล่าให้ใครฟัง แม้แต่น้ำฝนก็ตาม !