The Opposite. อีกด้านหนึ่งของปากกระบอกปืน 3

หลังจากได้ตัวผมกลับมาแล้ว ไอ้กิตติที่นอกจากหน้าตาแล้วก็ไม่มีส่วนดีอะไรให้พูดถึง
ก็ได้มอบหมายให้ผมช่วยดูแลและฝึกไอ้เพชรเพทาย เด็กเปรตที่คอยกวนประสาทผมอยู่ตลอดเวลา
ไอ้เด็กนรกทำจมูกย่น แล้วสั่นหัวอย่างไม่เห็นด้วยทันที
“ไม่ดีมั้งพี่เกรียง ให้ผมยิงไปเรื่อยๆ แบบนี้ มันเปลืองกระสุนนะ พี่ก็รู้ว่ากระสุนไรเฟิ่ลไม่ใช่ถูก
แถมสั่งทีก็ยาก เอางี้สิ พี่สอนผมก่อน ผมจะได้ยิงตามพี่”
ผมมองหน้ามัน แล้วพูดตอบ “ก็กูเคยยิงให้มึงดูแล้ว มึงเลิกโยกโย้ที เริ่มยิงได้แล้ว”
“ม่ายๆ” ไอ้เพชรเพทายสั่นหัวอีก “พี่ต้องทำให้ผมรู้สึกชัดมากกว่านั้น
ให้ผมได้สัมผัสถึงความนิ่มของมือพี่เวลาเหนี่ยวไกปืน ทำไมพี่ไม่ลองจับมือผมยิง
แบบที่ผู้ใหญ่สอนเด็กเขียนหนังสือล่ะ”

โอ้ ชิท ไอ้Xกิตติ กูควรจะเกลียดมึงหรือเกลียดไอ้เด็กเชี่ยนี่ดีวะ!!!