ฝ่าบาทถวิลรัก

เพราะเป็นถึงเจ้าชายรัชทายาทแห่งนครนวชลเทพ เจ้าชายอนาวิล จึงไม่เคยถูกลบเลือนไปจากหน้าประวัติศาสตร์แม้ว่าตัวจะตายไปแล้ว อุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อหนึ่งห้าสิบปีก่อนพรากชีวิตพระองค์ไปอย่างไม่มีวันกลับ ใครจะรู้ว่าคลองเล็กๆ จะร้ายกาจถึงขั้นฉุดกระชากวิญญาณเขาไปจากร่างในคืนพระจันทร์เต็มดวง

การสิ้นพระชนม์โดยไม่ได้ร่ำลาใคร ทำให้ดวงพระวิญญาณของเจ้าชายไม่ยอมไปไหน วนเวียนอยู่บริเวณนั้นจนกลายเป็นที่เลื่องลือของชาวบ้านว่าเป็น วิญญาณผีพรายน้ำ

ผีพรายน้ำบ้าบออะไร แต่งองค์ทรงเครื่องสมเชื้อราชวงศ์เต็มเครื่องอย่างนี้!

กระนั้นข่าวลือเรื่องความเฮี้ยนของพระองค์ก็ทำอะไรสาวน้อยหน้าเงินอย่าง พริบพราว ไม่ได้ ยิ่งคลองสายนี้มีข่าวว่าเรือบรรทุกเครื่องประดับเพิ่งจะมาล่มไปเมื่อสัปดาห์ก่อน มีหรือที่พริบพราวจะไม่เกณฑ์ไพร่พลกองทัพเด็กไปดำผุดดำว่ายกอบโกยสมบัติ!

หากแต่การที่พริบพราวเก็บสร้อยเพชรสีชมพูมาได้ในคืนวันเพ็ญ ไม่ได้ทำให้เธอกลายเป็นเศรษฐีนีอย่างที่คาดหวัง ทว่ากลับถูกผีพรายน้ำตามหลอกหลอน ก็ทำให้เดือดร้อนอยู่มากเหมือนกัน ในเมื่อไอ้ผีตัวนี้ปรารถนาให้เธอเรียกตัวเองว่า ฝ่าบาท ทุกคำพูด!

หลุดออกมาจากโรงลิเกหรือไง!?

ใครจะเรียกก็เรียกไป พริบพราวไม่เรียก แล้วก็ไม่คืนสร้อยด้วย
ให้มันรู้ไปว่าผีหวงสมบัติกับคนเป็นหน้าเงิน ใครมันจะแน่กว่ากัน!