กลับมาครานี้สามีใจร้ายก็ตายไปแล้ว (เล่ม ๑)

ข้ามีสามีชั่ว

สามีชั่วหลอกให้ข้าหลงรักเพียงเพราะอยากพรากความบริสุทธิ์ของข้า แต่กลับไม่รับผิดชอบ แม้ข้าจะทิ้งงานแต่งงานกับบุรุษมั่งมีมาดูแลเขาที่ตกต่ำลำบาก เขาก็ให้ข้าเป็นเพียงสาวใช้อุ่นเตียง

และก็เป็นสาวใช้ที่ไม่ได้ถูกเรียกมาอุ่นเตียง เพราะเขาเบื่อข้าแล้วลุ่มหลงรักแรกที่กลับมา ปล่อยให้สตรีนั้นทำร้ายจิตใจข้าสารพัด แต่ข้าก็ยังอดทนให้คนหยาม

ข้าถูกคนเลวทำร้ายจนพลัดตกบ่อน้ำร้อนเนื้อหนังเหวอะหวะ โดยที่เขาก็คงไม่สนใจ

โชคดีที่ท่านเทพบิดาปั้นร่างกายข้าใหม่ ให้งดงามกว่าผู้ใดในโลกหล้า

แต่เมื่อข้าเดินถึงบ้าน ข้ากลับเจอสตรีต่างโลกคนหนึ่ง ที่หน้าเหมือนข้า สวมรอยเป็นข้า นางเย่อหยิ่งจองหอง ขู่อาฆาตสามีข้า หมายกดขี่เหยียบย่ำเขาเป็น 'หมาโบ้' ข้าไม่เข้าใจว่าหมายถึงอะไร แต่นี่มันเรื่องอะไร นางยกตนข่มข้า ว่าเก่งกว่าข้าทุกอย่างทำไม

แล้วสามีชั่วจะขอโทษนางในความผิดที่ทำกับข้า จากนั้นก็กลายเป็นทาสรักนางงั้นหรือ?

สามีชั่วเป็นของข้า ต่อให้เขาจะรักผู้อื่น ก็ไม่ควรขอโทษผู้อื่นในความผิดที่ทำกับข้า เอาเถิด ข้าอาจรักเขามากพอที่จะอภัยแม้ว่าจะเจ้าชู้ นอกใจ หยาบคาย ร้ายกาจ แต่ถ้าจะโง่จนแยกแยะไม่ออกว่าสตรีต่างโลกไม่ใช่ข้า แล้วยังไปขอโทษผิดคน ข้าก็ไม่ปรารถนาจะแก้แค้นหรือข้องเกี่ยวด้วยอีก

ใครอยากได้บุรุษโง่บัดซบก็เอาไป

ข้าเป็นถึงบุตรสาวคนโปรดของท่านเทพบิดา มีของวิเศษมากมายสมกับความดีที่ข้าทำ ข้าจะถือว่าเขาตายไปแล้ว และข้าจะเริ่มต้นชีวิตใหม่กับเจ้าก้อนแป้ง สร้างครอบครัวที่อบอุ่นและร่ำรวย หากข้าอยากได้สามีสักคนหรือหลายคน เพียงจุดธูปวิงวอน ท่านเทพบิดายังส่งอ๋องทุกเมืองมาให้ข้าเลือกได้

แล้วนี่สามีชั่วช้าจะมายืนอยู่หน้าบ้านข้าทำไมหรือ?

ทำไมถึงไม่ไปคุกเข่ากราบกรานสตรีต่างโลกในความผิดที่ทำไว้กับข้าล่ะ?

โครงเรื่องคร่าว ๆ คือ พระเอกโบ้ถูกคน พระเอกเคยเจ้าชู้ แต่พอได้นางเอกแล้วมีนางเอกคนเดียว ไม่นอกใจ พระเอกดูชั่วแต่มีเหตุผล จริง ๆ รักเมียมาก แค่ชอบทำเมียร้องไห้ตอนกระแทกเมียเท่านั้นเอง