ข้าคือภรรยาของตัวร้ายในนิยายเรื่องนี้(เล่มเดียวจบ)

"เจ้าต้องอยู่รินสุราให้ข้า" จงหลี่หยางเอ่ยขึ้นด้วยเสียงเรียบ
"เหตุใดหม่อมฉันต้องอยู่!..สตรีในโรงเตี้ยมนี้มีตั้งมากท่านก็หามาใช้สอยเองเถิด.หม่อมฉันทำเต็มที่แล้วระหว่างเราถือว่าไม่มีสิ่งใดติดค้าง" เซี่ยซูเหวินเอ่ยก่อนจะลุกขึ้นยืนพร้อมก้าวขาแต่ต้องหยุดชะงักเมื่อรู้สึกถึงกระบี่มาจ่อที่คอขาว
"หากเจ้าก้าวขาออกจากห้องนี้ ข้าจะบั่นคอเจ้าเสีย" เขาเอ่ยเสียงต่ำแต่ทว่าใบหน้าหล่อเหลานั้นบ่งบอกถึงการเอาจริงจนเซี่ยซูเหวินรู้สึกสั่นเล็กน้อย...
"ก็ได้ๆ..."เซี่ยซูเหวินเอ่ยขึ้นก่อนจะค่อยๆนั่งลงรอเขาตามคำสั่ง บ้าจริงเหตุใดนางต้องมาเป็นที่ระบายความโกรธให้ตัวร้ายผู้นี้ด้วยนะ!

กลายเป็นภรรยาของตัวร้ายในนิยายเรื่องหนึ่งที่มีจุดจบที่แสนเศร้า...เหตุการณ์เลวร้ายนั้น....ข้าจะเปลี่ยนมันได้หรือไม่?