นางคือสตรีผู้สยบมังกรให้ยอมศิโรราบ เล่ม 2 (จบ)

สตรีผู้ไม่เกรงกลัวความตาย ทว่าเหตุการณ์ครานี้กลับทำให้นางไม่ได้รู้สึกเช่นเดิมอีกแล้ว

...หรือนี่จะถึงคราวตายของข้าแล้ว ไม่นะ ยามนี้ข้าไม่ออยากตาย ข้าอยากได้อิสระ ข้าอยาก... อยู่กับท่านพี่ให้นานกว่านี้...
สตรีผู้ไม่เคยเกรงกลัวความเจ็บปวด ไม่เกรงกลัวความตาย บัดนี้กลับหลั่งน้ำตาเพราะไม่อยากตาย เพราะนางค้นพบความหมายในการมีชีวิตอยู่ของตนเองแล้ว หากนางหลับไปตลอดกาลโจวจื่อหมิงจะต้องตรอมใจตามนางเป็นแน่ นางไม่ปรารถนาให้มันเป็นเช่นนั้น



เพราะบาดแผลทางใจทำให้นางระมัดระวังมากกว่าเดิม...
"ละ เลือดของหม่อมฉันเป็นพิษเพคะ"
"เจ้าลืมไปแล้วหรือว่าเลือดของเจ้า ทำสิ่งใดกับข้ามิได้"
"...!?"
ฝ่ามือหนายื่นออกไปข้างหน้าอีกหน หมายสัมผัสดวงหน้าของนาง เพื่อให้รับรู้ว่านี่มิใช่ความฝัน
ดวงตาคู่งามฉายแววความสับสนเล็กน้อย ทว่ากลับมิได้หลบหลีกแต่อย่างใด ด้วยแท้จริงแล้วก็โหยหาสัมผัสของผู้ที่ไม่นึกรังเกียจนางเช่นนั้น ทันทีที่ฝ่ามือหยาบสัมผัสข้างแก้ม หลีฮวาซูสะดุ้งเล็กน้อย
บุรุษลูบไล้มันอย่างแผ่วเบา ดวงตาจดจ้องดวงหน้าหวานนิ่ง ในขณะที่หลีฮวาซูยังคงหวาดระแวงว่าโจวจื่อหมิงจะบาดเจ็บเพราะนางหรือไม่ เมื่อเห็นว่าบุรุษมิได้มีส่วนใดบาดเจ็บเมื่อสัมผัสนาง ก็ถูไถดวงหน้าเข้ากับฝ่ามือนั้นพร้อมกับหลั่งน้ำตาออกมาเป็นสาย
"ท่านพี่ ฮึก"
โจวจื่อหมิงเจ็บปวดหัวใจยิ่งนัก มิอาจหักห้ามใจได้ จึงโอบรั้งร่างของนางเข้าสู้อ้อมกอด ร่างบอบบางซึ่งเต็มไปด้วยกลิ่นคาวเลือด ทว่าลมหายใจและเสียงเต้นของหัวใจบ่งบอกชัดเจนว่านางยังมีชีวิตอยู่
"ข้ารักเจ้า ข้ารักเจ้าเหลือเกิน"