รักร่วมห้อง

วันนี้ฉันได้เดินทางมายังมหาวิทยาลัย​ที่อีกในไม่ช้าจะทำการเปิดการเรียนการสอนแล้ว​ โดยที่ฉันได้พักอาศัย​อยู่​หอในมหาวิทยาลัย​

เมื่อฉันได้เปิดประตู​เข้าไปในห้องพักนั้นก็พบว่าดูเงียบสงบและร่มรื่น​มากเลยทีเดีย​ว​ ซึ่ง​เป็นบรรยากาศ​ที่ฉันใฝ่ฝันถึงมาโดยตลอดและฉันไม่คิดไม่ฝันว่าจะมีห้องพักแบบนี้อยู่​ในมหาวิทยาลัย​แห่งนี้ด้วย

หลังจากที่ฉันได้เก็บข้าวของ​ เครื่องใช้​ทุกอย่างเข้าที่เข้าทางเป็น​ที่เรียบร้อ​ย​ ฉันก็ได้ยินเสียงเคาะประตู​ของห้องพักดังขึ้น​ จะต้องเป็นรูมเมท​ของฉันแน่ๆ​ แต่ที่ฉันสงสัยทำไมเธอคนนั้นไม่เลือกที่จะใช้กุญแจ​ห้องซึ่งก็มีเหมือนกัน​กับที่ฉันมีไขเข้ามา​ ฉันชักจะคิดแล้วแฮ๊ะว่าเธอเป็นคนหนึ่​งที่มีมารยาทดีเชียวหล่ะ

ก๊อก​ ก๊อก​ ก๊อก​ ก๊อก................. 

ฉันเดินเข้าไปเปิดประตู​ให้พร้อมกับเอ่ยทักทายรูมเมท​ของฉัน

"สวัสดี​ค่ะ..."

เธอยิ้มเจื่อนๆ​  "เออ........เอ่อ​ หวัดดี" 

ฉันคงจะชักสีหน้าและท่าทาง​ที่ดูงุนงงอย่างเห็นได้ชัด​เพราะว่า​อยู่​ดีๆ​ เธอดันยิ้มสดใสใส่ฉัน

"เมื่อกี้เราขอโทษ​นะ.............คือว่าเราไม่ทันตั้งตัวน่ะ​ เราไม่คิดเลยว่าจะมีรูมเมท​ที่สวย​ น่ารัก​มากขนาดนี้จนเราตกใจ​น่ะ" 

คำพูด​ที่ตั้งใจเอ่ยชื่นชมฉันเพื่อให้ฉันได้ฟังจากรูมเมท​ ทำเอาฉันเขินอาย​ไม่ทันตั้งตัว​ได้เหมือน​กัน...