ปล่อยข้าไปได้ไหม

แรงเด็กหรือจะสู้แรงควาย สุดท้ายยื้อกันไม่นาน ร่างของ "มะม่วง" ลอยละลิ่วตกลงคูน้ำ ยังไม่ทันจะร้องให้คนช่วย เด็กน้อยจมลงสู่ใต้น้ำเสียแล้ว

สติเริ่มเหลือน้อยแล้วคิดว่าตนตายแน่แท้ จึงได้แต่ภาวนาขออย่าให้ตนตกนรกเลย
"เทวดาจ๋า ถ้ามีอยู่จริงมะม่วงขอให้พ่อกับแม่คืนดีกันด้วยนะจ๊ะ"
"ก่อนตายยังอุตส่าห์ขอพรให้คนอื่นช่างเป็นคนดีเสียจริง มะม่วงน้อยของตา เด็กดีตาจะพาเจ้าไปยังอีกที่หนึ่ง หลับเสียเถิด" เสียงกระซิบแผ่วเบาเป็นสิ่งสุดท้ายที่เด็กน้อยได้ยินก่อนจะหมดสติไปจริงๆ
"ตื่นได้แล้วหลานรัก อย่ามัวแต่หลับอยู่เลย"
เสียงเรียกด้วยความอ่อนโยน ปนเอ็นดูดังขึ้นอีกครั้ง มะม่วง ค่อยๆ ขยับหนังตาของตนสองสามทีแต่ก็ยังมองไม่เห็น จึงพยายามส่งเสียงบอกแต่กลายเป็นเสียงร้องของเด็กแรกเกิดไปเสียแล้วตอนนี้

อุแว้ อุแว้ อุแว้ !!