ขอแค่รักสักนาที

เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้นเธอเดินไปเปิดคิดในใจคงจะเป็นเพื่อนสนิท เพราะมีแค่เพื่อนรักคนเดียวเท่านั้นที่รู้ว่าเธออยู่ที่ห้องนี้ ก็ให้นึกแปลกใจเพราะเพื่อนเพิ่งจะกลับออกไปได้ไม่นานทำไมถึงได้กลับมาอีกครั้ง แต่ผิดคาด!! เพราะกลายเป็นสามีที่ยืนใบหน้าเศร้าอยู่หลังประตูห้อง เหมือนเธอจะได้กลิ่นแอลกอฮอล์จากตัวเขา นี่เขาดื่มมาด้วยเหรอ เธอมองเขาด้วยสายตาเย็นชา ไม่แปลกใจสักนิดที่เขาจะรู้ว่าเธอพักอยู่ที่ห้องพักส่วนตัวด้านหลังโรงแรม
"มีอะไรคะ คุณไม่ต้องห่วงว่าฉันจะอยู่ที่นี่นานหรอกนะ ส่วนเรื่องหย่าเดี๋ยวให้ทนายติดต่อไป"
เธอพูดจบแล้วทำท่าจะปิดประตูเพราะกลัวจะกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ ถ้ามันไหลลงมาเขาจะสมเพชเธอได้ แต่สามีกลับเอาตัวมาขวางไว้ มองหน้าเธอก่อนพูดด้วยเสียงเบา
"ขอฉันเข้าไปหน่อยสิ"
"อย่าเลยค่ะ คุณกลับไปเถอะ ไม่ต้องห่วงเรื่องค่าเลี้ยงดูนะคะ ที่บอกไม่ขอรับก็คือตามนั้น"
เธอใช้แรงที่มีทั้งหมดดันร่างหนาของสามีให้พ้นทางรีบปิดประตูล็อคห้องอย่างรวดเร็วเอาหลังพิงประตูก่อนจะทรุดร่างลงไปนั่งกับพื้นห้อง ร้องไห้สะอึกสะอื้นออกมาอย่างคนที่หมดแล้วซึ่งทุกสิ่งทุกอย่าง จบสิ้นกันเสียที!! ชีวิตของการแต่งงาน การหย่าคือสิ่งสุดท้ายที่เธอจะทำให้เขาได้ในฐานะภรรยา
ลาก่อนค่ะคุณสามี