SET บ่วงพิศวาส

ซีรีส์บ่วงพิศวาส : ประกอบด้วย
ลำดับที่ 1 ราคีพิศวาส (นิโคลัส เรอัล แอนเดอร์สัน & อินทิรา)
ลำดับที่ 2 ทาสรักพรหมจรรย์ (โทนี่ หยาง แลมป์เบิร์ต & เนตรดาว)
-----------------------
ลำดับที่ 1 ราคีพิศวาส
โปรย...
‘จะทำอย่างไร...เมื่อความสัมพันธ์ทางกายในค่ำคืนหนึ่ง
ก่อให้เกิดความผูกพันลึกซึ้งทางใจระหว่างคนสองคน และกลายเป็นความรักโดยไม่รู้ตัว’
(นิโคลัส เรอัล แอนเดอร์สัน VS อินทิรา พิมานมนตรี)
.
“ถ้าคุณคิดว่าจะเอาเรื่องพวกนี้มาบีบบังคับให้ฉันยอมไปเป็นเมียเก็บหรือนางบำเรอของคุณก็ฝันไปเถอะ เพราะฉันไม่ใช่คนดีอะไร ไม่ได้เป็นนางเอกในนิยายที่จะต้องเสียสละเพื่อคนอื่นถึงขนาดนั้น”
“คุณคิดว่าผมไม่กล้าทำจริงอย่างนั้นหรืออินทิรา”
“ฉันรู้ค่ะว่าคุณทำได้จริงๆ เห็นได้จากคำสั่งย้ายที่เกิดขึ้นภายในเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมงนั่น”
“แล้วคุณจะปล่อยให้คนพวกนั้นไปเผชิญหน้ากับชะตากรรม...เพราะคุณ?”
นิโคลัสเลิกคิ้วขึ้นท้าทาย เขามั่นใจว่าคนอย่างอินทิราไม่กล้าทำแบบนั้นแน่ ๆ
แต่...เขาคิดผิด
เจ้าของร่างบอบบางขยับตัวเล็กน้อยให้ยืนอย่างมั่นคง คางเล็กเชิดขึ้นพร้อมกับประสานสายตากับชายหนุ่มแน่วนิ่งอย่างไม่หวาดหวั่น
การวัดใจครั้งสำคัญกำลังจะเริ่มต้นขึ้น!
“ฉันไม่ได้เป็นต้นเหตุ แค่มีส่วน เพราะคนผิดจริง ๆ คือคุณต่างหากที่กล้าเอาเรื่องงานและชีวิตของคนอื่นมาต่อรองเพียงเพราะอยากนอนกับฉัน”
ทั้งสีหน้าและแววตาของคนพูดเต็มไปด้วยการเย้ยหยัน
“ในเมื่อคุณกล้าทำถึงขนาดนี้ ฉันก็จะสู้ให้ถึงที่สุด ฉันจะแฉให้สังคมรับรู้จนหมดเปลือกไปเลย ว่าตัวตนที่แท้จริงของนิโคลัส เรอัล แอนเดอร์สัน เป็นยังไง เพราะชีวิตของฉันไม่มีอะไรต้องเสียอีกแล้ว”
อินทิราหยุดพูดเพื่อสูดอากาศเข้าสู่ปอด หญิงสาวพยายามอย่างยิ่งในการบังคับริมฝีปากไม่ให้สั่น จากนั้นก็พูดต่อ
“แต่กับคุณ...ฉันว่ามันคงไม่คุ้มเท่าไรหรอกมั้ง ถ้าชื่อเสียงต้องมามัวหมองเพราะเรื่องพรรค์นี้ เพราะฉะนั้นเลิกยุ่งกับฉันซะ แต่ถ้าคุณอยากนอนกับฉันจริงๆ มีเพียงทางเดียวเท่านั้นที่ฉันจะยอม”
“อะไร?” นิโคลัสหลุดปากถามอย่างรวดเร็ว
“ทะเบียนสมรสและงานแต่งงาน”

-----------------------

ลำดับที่ 2 ทาสรักพรหมจรรย์
โปรย...
การปะทะกันครั้งสำคัญที่ต้องฟาดฟันกันด้วย ‘ร่างกาย’
บดขยี้กันด้วย ‘ริมฝีปาก’
และเดิมพันกันด้วย ‘หัวใจ’
ระหว่าง
โทนี่ หยาง แลมป์เบิร์ต VS หนูดาว เนตรดาว เนตรสุริยะ

“ผมอาจจะเคยทำตัวหื่นห่ามกับคุณก็จริงนะหนูดาว แต่ตอนนี้คุณก็เห็นแล้วนี่ว่าผมทำตัวดีขึ้นตั้งเยอะ แถมความอ่อนโยนมันก็เกิดขึ้นเองโดยอัตโนมัติด้วย ไม่ได้ฝืนใจเลยนะ”
“ใช่...คุณทำตัวดีขึ้นมากฉันไม่เถียงค่ะ แต่ฉันอยากรู้ว่าเมื่อไรความเอาแต่ใจกับความหื่นของคุณจะลดลงบ้างฮ้า! คนบ้า!”
เนตรดาวโวยวายเสียงสูง ต่อว่าออกไปแล้วก็หน้าแดงก่ำเพราะนึกถึงร่างกายของตัวเองที่เต็มไปด้วยรอยช้ำสีกุหลาบไปทั่วทั้งตัว ในขณะที่ตัวต้นเหตุเอาแต่ยิ้มกรุ้มกริ่มอารมณ์ดี ก่อนจะบอกกับภรรยากลั้วเสียงหัวเราะ
“แล้วคุณจะให้ผมทำยังไงล่ะทูนหัว คนมันหิวนี่”
“ทีเมื่อก่อนคุณยังอดทนได้เลย ทำไมตอนนี้ถึงทำไม่ได้ล่ะ”
คนตัวเล็กถามกลับเสียงสะบัดและทำหน้างอใส่เพราะถูกรังแกครั้งแล้วครั้งเล่า
“ตอนนั้นที่ผมยอม ‘อดระยะสั้น’ ก็เพราะกลัวไม่ได้ ‘แอ้มระยะยาว’ หรอกนะที่รัก ไหน ๆ ก็เว้นช่วงกิจกรรมบอกรักด้วยภาษากายมาตั้งหลายชั่วโมงแล้ว ผมว่า...เรามาฟัดกันอีกสักยกเถอะ!”