โลมาสานรัก [Mpreg]

โลมาสานรัก

"ปะป๊า ปะป๊ามาอีกแย้ว"

"เธอจำคนผิดแล้ว"

"ม่ายผิก คนนี้แหยะ น้องจำได้ น้องฟามจำดีมั้กเยยน้า"

"ฉันก็ความจำดีมากเหมือนกันว่าตัวเองไม่เคยเป็นปะป๊าใคร"

"นี่งาย กะเปงปะป๊าของโลมา ม่ายต้งเปงปะป๊าของคาย เป็นของโลมาคนเดว" เจ้าตัวเล็กเอามือท้าวเอวๅพว่าทำหน้าจริงจัง "ปะป๊าเข้าจายอะเป่า เปงปะป๊าของคนอื่งม่ายล่าย"

"ทำหน้าดุเสียด้วย ตัวแค่นี้รู้จักข่มขู่แล้วเหรอ" ผมถามพลางยิ้มขำกับท่าทางทำเป็นเข้มของเด็กตรงหน้า ก่อนจะย่อตัวนั่งลงคุยกับเด็กตรงหน้าอย่างจริงจัง "เอางี้ งั้นบอกมาว่าแม่เธอเป็นใคร"

"หม่าม้าเปงคนน่ายัก" เจ้าตัวเล็กตอบกลับยิ้มๆ

"แล้วเกี่ยวอะไรกับหน้ายักษ์หรือไม่หน้ายักษ์ ฉันว่าฉันไม่เคยมีสเปคนิยมคนหน้ายักษ์หรอกนะ"

"น่ายักตะหาก ม่ายช่ายหน้ายักษ์ ปะป๊าพูกม่ายเข้าใจ" เจ้าเด็กตรงหน้าเริ่มทำหน้ามุ่ย

"เอ้า เธอนั่นแหละที่พูดไม่เข้าใจ ก็พูดมาเองว่าหน้ายักษ์"

"ม่ายๆ น่ายักที่แปว่าน่ายัก"

"น่ารักอะเหรอ?"

"ช่ายๆ หม่าม้าของโลมาน่ายักที่สุกในโยกเยย"

"ไม่สิ ฉันไม่ได้อยากรู้สักหน่อยว่าหม่าม้าเธอน่ารักหรือเปล่า ที่ฉันอยากรู้คือหม่าม้าเธอเป็นใคร"

"หม่าม้ากะคือหม่าม้า หม่าม้ากะหม่าม้าของโลมางาย ทะมายปะป๊าเข้าจายยากจัง ปะป๊าต้งเยียนเย้อๆ น้า ม่ายงั้นปะป๊าจะม่ายซาหลาด" โอเค ในสายตาเด็กคนนี้ผมได้กลายเป็นคนโง่โดยสมบูรณ์แล้วเรียบร้อย

"เอาล่ะ ฉันว่าเราคงคงกันไม่รู้เรื่อง"

"รู้ซี่ น้องรู้ ปะป๊ากะคือปะป๊า" เจ้าตัวเล็กยังยืนยันเสียงดังฟังชัด

"ไหนล่ะหลักฐาน" ผมแบมือไปตรงหน้า เจ้าตัวเล็กก็ทำหน้าเลิกลั่ก

"หยักถานคือไยอะ หน้าตามังเปงแบบหนายฮะ"

"นั่นสิ ฉันก็อยากรู้เหมือนกันว่าอะไรคือหลักฐานที่จะเอามาพิสูจน์ว่าฉันเป็นปะป๊าเธอ"

"น้องมีนะ หม่าม้าบอกว่าหน้าตาน้องเหมือนปะป๊า"

"บนโลกนี้ คนที่หน้าตาเหมือนกันมีเยอะแยะไป เหมือนสองตัวนั้นไง สีดำเหมือนกันเลย" ผมชี้ไปที่หมาสีดำสองตัวที่กำลังหยอกกันอยู่ที่หน้าโรงเรียน

"แต่นั่นหมา น้องกะปะป๊าม่ายช่ายหมาซะโหน่ยนี่ฮะ หรือว่าปะป๊าแปงร่างได้ อู้ว ตื่งเต้งๆ ปะป๊ามีพะยังวิเฉดล่ะ" ดวงตากลมโตกำลังเป็นประกายแล้วมองมาที่ผม นี่คงไม่ได้คิดว่า... "ปะป๊าแปงเปนหมาห้ายน้องดูโหน่ยฉิฮะ"

"กูว่าแล้วไง" ผมพึมพำกับตัวเองอย่างน่าปวดหัว เป็นคนอยู่ดีๆ ก็กลายเป็นคนที่แปลงร่างเป็นหมาได้เสียอย่างนั้น "ฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น ที่พูดคือ คนทั่วไปก็สามารถมีหน้าตาที่คล้ายกันได้โดยที่ไม่ต้องเป็นพ่อลูกกัน"

"แต่น้องม่ายค้าย น้องเหมือนตะหาก"