มัสยาหลงไฟ

เมื่อหมอสูติคนสวยเมาหลับแล้วตื่นขึ้นมาอีกครั้งบนเกาะกลางทะเล เอาล่ะสิ...ชะตาหมี แอร้ย ชะตาหมอจะขาดหรือไม่? เพราะเกาะนั้นไม่ใช่เกาะธรรมดา แต่ชื่อว่า เกาะฮาเร็ม!! จะเป็นยังไงเมื่อหมอสูติจะโดนตรวจภายในซะเอง?
------
ท่ามกลางความงดงามของหาดทราย สายลม เกลียวคลื่นและความปั่นป่วนของแรงพายุ
เขา...มอมเมาเธอด้วยคำหวานและรสรักเผ็ดร้อน
เขา...ปลดปล่อยทุกหยาดความปรารถนาและเลือดเนื้อเชื้อไขไว้ในกายของเธอ
เขา...ให้สัญญาว่าจะได้พบกันอีกแต่กลับจากไปโดยไม่มีแม้แต่คำบอกลา

หลังต้องเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวมา 5 ปี ชายที่หน้าเหมือนเขาราวกับฝาแฝดได้มายืนอยู่ตรงหน้าเธอ

เหมือน...แต่ไม่ใช่?
เพราะแววตาที่มองมานั้นช่างว่างเปล่าราวกลับว่าเขาและเธอไม่เคยรู้จักกัน

เรื่องเศร้า เหล้า ทะเลและรสรักของเขา เคยมอมเมาให้เธอตกอยู่ในความลุ่มหลงและเธอ...จะไม่พลาดซ้ำอีก
----
เขาอยู่ที่นั่น...
มัสยาน้ำตารื้น คนที่เธอแสนคิดถึงกำลังยิ้มให้เธอ สองแขนกางออกกว้างรอเธออยู่ตรงนั้น
"พี่ไฟ..."
เธอโผเข้าหาเขาแล้วกอดร่างกำยำไว้แน่น มีคำมากมายที่เธออยากพูดออกไปแต่ทำได้เพียงซุกหน้าอยู่กับอกกว้างแล้วกระชับอ้อมกอดแน่นขึ้น...

กลัวว่าเขาจะหายไป

เธอไม่รู้ว่าความอบอุ่นของอ้อมอกที่กำลังอิงแอบ สัมผัสจากมือใหญ่ที่ลูบแผ่นหลังเธออย่างอ่อนโยนอยู่ตอนนี้นั้นเป็นความฝันหรือความจริงกันแน่...

ถ้ามันคือความจริง การรอคอยแสนยาวนานของเธอก็จะได้สิ้นสุดลงเสียที

แต่ถ้ามันคือความฝัน เธอก็ขอหลับอยู่อย่างนี้ตลอดไป