คนนี้ของสิงหา

"สายธาร" เด็กหนุ่มที่ต้องการตามหาสาเหตุการตายที่แท้จริงของพ่อที่เสียชีวิตไปเมื่อ 8 ปีที่แล้วหลังจากเดินทางไปหาคริสเตียนเพื่อนของพ่อ เขาจึงแฝงตัวเข้าไปในแก๊งของ "สิงหา " ลูกชายเพียงคนเดี๋ยวของคริสเตียน

"ทำไมต้องทำพ่อผมด้วย..ฮึก..ทำไมคุณถึงเอาเขาไป..ฮึกๆ ..ฮื้อ..พ่อผมทำอะไรให้คุณ..ฮื้อ..ฮึก"

สายธารที่ขอแค่เพียงได้รู้สาเหตุการเสียชีวิตของพ่อเขาเท่านั้น ชีวิตนี้เขาไม่อาจจะอะไรไปมากกว่านี้อีกแล้ว

"ทำไมฉันถึงได้คุ้นหน้าเธอแบบนี้"

ส่วนสิงหาที่ได้พบเจอกับสายธารก็รู้สึกได้ถึงความคุ้นเคย..เขาเคยเจอกับสายธารรึเปล่า..หรือเพราะเขาแค่คิดไปเอง





"ที่มึงเข้าแก๊งกูเข้าหากูก็เพราะเรื่องนี้เหรอ"

"ถ้าตอบตามความจริงก็ใช่ครับแต่ก็ไม่ใช่ทั้งหมด"

"งั้นได้สิ่งที่ต้องการแล้วก็ออกไปสิออกไปจากชีวิตกูเดี๋ยวนี้เลยอย่าให้กูเห็นหน้ามึงอีกก่อนที่กูจะหมดความอดทนแล้วกระทืบมึงให้ตายคาตีน" เสียงขรึมเอ่ยนิ่งสายตามองคนตัวเล็ก

ความจริงที่ถูกเปิดเผยทำให้สิงหาเจ็บใจ..เจ็บใจที่เขาคิดว่าอีกคนอยากเข้าหาเขาแบบจริงๆโดยไม่มีจุดประสงค์อื่น..แต่มันไม่ใช่เลย




"รู้มั้ยครับอะไรน่าเบื่อที่สุด"

".."

"ก็ตอนที่ผมรักใครมากๆ แล้วสุดท้ายผมต้องมานั่งคิดเป็นร้อยรอบว่าผมรักถูกคนแล้วเหรอ ผมเลือกผู้ถูกคนแล้วใช่มั้ย"

ความรักที่คิดว่าหวานชื่นกลับไม่ได้เป็นแบบนั้นเลย..สายธารต้องเจอกับความรักแบบไหนกัน?



"หมอกูบอกให้มึงช่วยเมียกูไง! "สิงหาหยิบปืนที่เหน็บอยู่ที่เอวจ่อไปที่หัวของหมอ

กำลังจะได้รักกันอยู่แล้ว..แล้วตอนนี้มันคืออะไร