หากเป็นเงาก็ไม่มีทางจางหายไป

นิชฌาน(ต้น)-ธารธารา(น้ำ) รุ่นลูกของเรื่อง เพียงใบหย่าที่วางไว้ แค่ร้างรากันไป
--------
เด็กหญิงธารธาราและเด็กชายนิชฌานเป็นคู่ปรับ เธอพยายามสลัดเขาออกไปจากชีวิต แต่ยากมากๆ เลยล่ะ เพราะว่าเรียนห้องเดียวกัน แถมตัวติดกันอย่างกับปาท่องโก๋

พวกเราถูกเลี้ยงดูมาร่วมกัน...

กำจัดเขาโดยใช้หลักการลดขยะ Reduce คือลดการใช้ ไม่ขอลอกการบ้านและพึ่งนิชฌานให้น้อยลง ส่วน Reuse คือใช้ซ้ำ เธอไม่ใช้เองนะคะ ขอส่งต่อคนน่าโมโหให้เพื่อนที่แอบชอบเขา

จากนี้ไปจะไม่มีพี่สาวคนนี้คอยดูแลแล้วนะ บ๊ายบาย~

ในวันที่ไม่ได้คุยกับนิชฌานกลับเหงาจนใจหวิว เขาเป็นเพื่อน เป็นน้องชาย เป็นส่วนหนึ่งของชีวิต ตัดสินใจแล้วว่าจะไม่ยกนิชฌานให้ใคร

"น้ำไม่กินไอติมเหรอ?" อลิศาใช้มือสะบัดไล่ความร้อน เลียไอศกรีมเย็นฉ่ำชื่นใจ
"เราลดน้ำหนักอยู่ ต้นจะได้ชอบเราน่ะเหมยลี่" ธารธาราเม้มปากแน่น ดูแล้วน่าเห็นใจ
"ต้นเริ่มชอบน้ำรึยังล่ะ โดนน้ำจีบบ่อยๆ ใจอ่อนบ้างรึเปล่า?"
"คงใกล้แล้วล่ะ เราว่าจะลองขอแต่งงาน จะได้รู้ความรู้สึกของต้นสักที อิงอิงว่าดีไหม?"

อิงลดาขบริมฝีปากกลัวว่าจะหลุดยิ้ม ไม่ทันไรธารธาราก็ยิ้มจนแก้มแทบปริแตก อลิศายิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ส่วนนิชฌานที่นั่งอยู่กลางวงสนทนาถอนหายใจแรงๆ

ให้ธารธาราหันมาคุยกับเขาตรงๆ จะง่ายกว่าไหมครับ แล้วขอแต่งงานอะไรกัน? เพิ่งอยู่ป. 2 เองนะ ธารธาราไม่ปกติจริงๆ ด้วย

นั่นคือเรื่องราวน่ารักๆ เมื่อทั้งสองยังเป็นเด็ก เติบใหญ่ปณิธานอันแรงกล้ายังไม่เลือนหาย หยอดแบบไม่ให้พัก เต๊าะรัวๆ จนผู้ชายคิดว่าชีวิตติดวิบากกรรม

--------
ชำระผ่านช่องทางที่ไม่ใช่ Apple ถูกกว่าค่ะ