ชายาร้ายกาจเช่นข้าที่ท่านอ๋องเกลียดชังนัก

ซินเหนียงรักเว่ยอ๋อง แต่เว่ยอ๋องไม่ได้รักนาง

เว่ยอ๋องมีแต่สายตาชิงชังให้กับนาง มิหนำซ้ำเขายังมีสตรีในดวงใจอยู่แล้วด้วย

ดังนั้นเว่ยอ๋องจึงไม่มีความยินดีกับงานแต่งสมรสพระราชทานครั้งนี้....เขาไม่ยินดีเป็นอย่างยิ่ง







ซินเหนียง เป็นบุตรสาวของแม่ทัพหยาง ถูกเลี้ยงดูตามใจตั้งแต่เล็ก เนื่องจากมารดาได้ป่วยตายจากไป ทำให้ซินเหนียงถูกตามใจจนเคยตัว นิสัยนางไม่ยอมใคร ใจร้อน โมโหร้ายสุดๆ แต่มักจะมีลูกไม้ที่เอาใจคนเก่ง

ที่สำคัญนางจะสนิทสนมกับฮองเฮาเนื่องจากแม่ทัพหยางมักจะพาบุตรสาวเข้าวังบ่อยครั้ง และด้วยวัยเยาว์มักจะเล่นกับพวกองค์ชายอยู่บ่อยครั้ง แต่ที่ซินเหนียงปลื้มสุดๆก็จะเป็นชินเว่ย ถึงขนาดตั้งปธิานไว้ว่า โตขึ้นหม่อมฉันจะแต่งกับชินเว่ย แต่ชินเว่ยไม่เคยชอบซินเหนียงเลย มักมองนางเป็นคนร้ายกาจ เกรี้ยวกราดไปทั่ว ไม่พอใจอะไรมักจะขว้างปาข้าวของตลอด สายตาของชินเว่ยจึงไม่ได้คิดอะไรกับนางและเพราะชินเว่ยมีคนรักภายในใจอยู่แล้ว ซินเหนียงรู้ว่าคนรักที่ชินเว่ยชอบ เป็นฉู่เฉียว นางเป็นลูกบุญธรรมที่บิดาตนเลี้ยงไว้ ซินเหนียงไม่ถูกกับนาง มักจะทะเลาะกันบ่อยครั้ง 

เเละโอกาสของซินเหนียงก็มาถึง เมื่อมีราชโองการพิธีมงคลสมรสเว่ยอ๋องกับซินเหนียง แม้ตอนนี้นางอยู่ในฐานะพระชายาเอก เเต่ซินเหนียงกลับไม่เคยได้รับความรักจากชินเว่ย....

.......

"เดี๋ยว! ท่านอ๋องหมายความเช่นไร วันนี้เป็นงานมงคลของหม่อมฉันกับท่านอ๋อง เหตุใดท่านอ๋องถึงได้กล่าวเช่นนี้ออกมาได้ เพคะ" ทันทีได้ยินน้ำเสียงจากอีกฝ่าย ซินเหนียงจึงถอดผ้าคลุมออก เพราะได้ยินว่าเขาจะไม่นอนค้างที่นี่ เหมือนคู่บ่าวที่ต้องเข้าหอในคืนแต่งงาน ทว่าเว่ยอ๋องกับปฎิเสธ

เหตุใดท่านอ๋องถึงได้หยามเหยียดนางถึงเพียงนี้ได้กัน

"เจ้าก็แต่งเข้ามาเป็นชายาเอกสมดั่งใจแล้วมิใช่หรือ เจ้าอยากแต่งกับข้าก็ได้แต่งเข้ามาแล้ว วันนี้ข้าแค่เหนื่อยล้ามาทั้งวัน ไม่อยากจะนอนพักที่นี่ ข้าไม่ให้เจ้า รอข้าทั้งวันทั้งคืนก็ดีเท่าไหร่แล้ว ที่จริงข้าไม่ต้องเข้ามาแจ้งเรื่องนี้ด้วยตนเองก็ได้ แค่ใช้บ่าวไพร่ในเรือนมาแจ้งก็ได้แล้ว" ชินเว่ยกล่าวออกมาอย่างไม่สนใจสิ่งใดอีก และกำลังจะก้าวขาเดินจากไป 

ฉับพลัน! เสียงที่เขาไม่อยากจะได้ยิน ถึงกับหยุดชะงักขาเขาไว้อีกครั้ง

"ท่านอ๋อง! ท่านจะออกไปจากเรือนหอไม่ได้ สุรามงคลก็ยังไม่ได้ดื่ม พิธีการยังไม่เสร็จสมบูรณ์ ได้โปรด...อยู่ที่นี่ต่อเถอะ!"

"หุบปาก! เป็นตัวเจ้าเองที่อยากจะเเต่งงานกับข้า ดังนั้น เจ้าก็ดื่มสุรามงคลนั้นเพียงผู้เดียวเถอะ! ข้ามิได้ยินดีกับงานแต่งงานครั้งนี้สักเท่าไหร่นัก" ชินเว่ยเร่งรีบเดินออกไปโดยเร็ว ไม่สนเลยว่าจะสร้างความเจ็บปวดรวดร้าวให้กับซินเหนียงหรือไม่