ย้อนเวลามารักพี่ชายข้างบ้าน

“ปล่อย ฉันบอกให้ปล่อยไง”

หญิงสาวพลักคนตัวโตออกกไปให้พ้น เธอพยายามดินร้น เพื่อให้หลุดพ้นจากโอบกอดของคนบ้ากาม

“เธอต้องการแบบนี้ไม่ใช่เหรอ ฉันก็ทำอยู่นี่ไง? แค่เปลี่ยนจากพี่ภูมิเป็นฉันแทน เธอคงไม่ว่าอะไร”

เขาเค้นเสียงรอดไรฟัน ดวงตาคมมองหญิงสาวในอ้อมกอดเป็นประกาย ผุดรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ที่ริมฝีปากสวยได้รูป

“ไอ้บ้าภูริช ฉันบอกให้นายปล่อยไง ถ้านายไม่ปล่อยฉันจะร้องให้คนช่วย”

“ร้องสิ ร้องเลยคนอื่นจะได้รู้ว่าเธอกับฉัน กำลังทำอะไรกันอยู่”

เขากระชับอ้อมแขนแน่นขึ้นกว่าเดิม มือใหย่เลื่อนลงมาตรงสะโพกงอนงามกดให้แนบชิดกับส่วนล่างที่กำลังขยายตัวภายใต้กางเกงสีเข้มตัวสวย

“อะไรๆของนายมันกำลังรบกวนฉันอยู่”