มะยมหวาน

วายุบุตรนอนมองดูภรรยาของเขาด้วยความสุขใจรู้สึกอิ่มเอม เขายิ้มน้อยๆให้เธอ แม้ว่าเธอจะหลับอยู่
ใช่แล้ว!! ตอนนี้เธอเป็นภรรยาของเขาไม่ว่าตอนนี้หรือเมื่อไหร่ เธอก็เป็นของเขา เขารักเธอ หวงเธอยิ่งกว่าสิ่งใด แอบจ้างคนตามติดเธอ คลั่งรักเธอมากกลัวว่าเธอจะไม่รัก 8 ปี ที่รอตอนนี้ได้เธอมาสมใจ ถึงแม้...จะว่าเขาฉวยโอกาส เลว เป็นคนชั่วก็ได้ หากว่าจะทำให้ได้เธอมา
ของแทนใจที่เธอให้เขาไว้เพื่อเป็นการปลอบใจเมื่อ 8 ปีก่อน เขาเก็บรักษามันเป็นอย่างดีทุกครั้งที่คิดถึงเธอ ว่าที่เจ้าสาวตัวน้อยของเขา เขาก็หยิบมันขึ้นมาดูและจูบมันเสมือนมันเป็นตัวแทนของเธอ
ในครั้งแรกที่พบเธอ เขากำลังเสียใจยืนตากฝนตรงป้ายรถเมล์ โดยไม่ทันสังเกตว่ามีเด็กสาวคนหนึ่งยืนอยู่ด้วย เธอเดินมากางร่มให้เขา เรียกเขาเข้าไปหลบฝนตรงป้ายรถเมล์ เขาในตอนนั้นทั้งเสียใจ และไม่เข้าใจว่าคนที่คบกันมาตั้งแต่มัธยมปลาย ให้เกียรติและตามใจเธอคนนั้นทุกอย่าง จะหมดรักกันง่ายดายขนาดนี้ รู้ตัวอีกทีตอนที่น้องคนหนึ่งดึงมือผมเข้ามาหลบฝนที่ป้ายรถเมล์แล้ว...เธอเขย่าแขนเขาเพื่อเรียกสติ เธอหันมาพูดกับเขา พูดอะไรตั้งมากมาย เขาเป็นคนแปลกหน้าสำหรับเธอ ตั้งแต่นั้นมา หัวใจของเขาก็มีแต่ชื่อของ ณัฐพัชร์ ก้องวานิชย์กุล เสมอมา.