มหารัญจวน

เมื่อชีวิตของฉันไม่ได้มองหาความหวือหวาหรือน่าตื่นเต้นอะไรอีกต่อไป การวางแผนเกษียณจึงกลายเป็นเรื่องจริงจังที่ฉันให้ความสนใจรองเป็นอันดับสองจากลูกๆทั้ง 2 คนในตอนนี้
"คุณแม่จะไม่ได้ไปด้วยจริงๆหรือค่ะ" ลูกสาวแสนน่ารักมองฉันที่ก้มหน้าก้มตาอยู่กับกองบิลเงินสดสีฟ้าตรงหน้า
"ทางคุณพ่อพาคุณย่าและคุณลุงมาด้วย แม่ว่าคงไม่โอเคเท่าไหร่หากแม่จะไปด้วยกัน" ฉันกำลังพูดถึงการท่องเที่ยววันหยุดช่วงฤดูร้อนที่ ลูกสาวและลูกชายของฉันตั้งตารอมาตลอดชีวิตของพวกเขา เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาจะได้เจอย่าและลุง ส่วนตัวพ่อของเด็กเองนั้นก็ไม่ได้เจอลูกๆมา 5 ปีได้แล้ว
"พวกผมจะนอนกับใครละครับ" อติน ลูกชายคนโตเอ่ย ก่อนจะเดินเข้ามาทิ้งตัวนั่งลงเตียงนอนของฉัน