ของตายนอกสายตา

โปรย...

แต่งงานกับคนไม่รักว่าเจ็บแล้ว การเป็นคนไร้ตัวตนและไร้ค่าในสายตาสามียิ่งเจ็บกว่าหลายเท่า เมื่อวันที่ข้อตกลงต่าง ๆ ยุติลง เธอจึงไม่อาจทนอยู่ในสถานะ "ของตายนอกสายตา" เลือกทิ้งทุกอย่างแล้วจากไปพร้อมสิ่งที่มีค่าที่สุด...ในครรภ์

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

น้ำจิ้ม 1...

"ยังไม่ทันไรก็ใช้มุกล้มบนเตียงยั่วฉันแล้วเหรอ เรียนรู้เร็วดีนี่"

"ปล่อยค่ะ" หญิงสาวพยายามดิ้น แต่ไม่สามารถพาตัวเองออกมาได้ เพราะอีกฝ่ายใช้มือข้างที่ว่างจับข้อมือเธอบิดขึ้น "คุณกำลังละเมิดข้อตกลง"

"ข้อตกลงบ้า ๆ นั่นฉันไม่สนใจ"

"งั้นคุณก็กำลังกลืนน้ำลายตัวเองที่บอกว่าจะไม่ยุ่งกับเตย"

ประโยคนี้ทำให้ธิติทรรศน์ชะงักเล็กน้อย เขาเคยยืนยันกับตัวเองว่าจะไม่มีวันยอมเป็นสามีภรรยาโดยพฤตินัยกับผู้หญิงคนนี้ แต่โทสะที่กำลังครอบงำทำให้เขาพ่นวาจาไม่น่าฟังออกไปอีก

"ฉันก็แค่อยากรู้ว่าถ้าชุดนี้มันทำให้เธอสวย แล้วถ้าไม่ได้ใส่ชุด เธอจะยังสวยอยู่ไหม"

"คุณไตร! ไม่คิดเลยว่าคนที่เกิดมาในครอบครัวที่ดี การศึกษาสูงแบบคุณ จะปากร้าย ชอบดูถูกคนอื่นขนาดนี้"

"แล้วฉันดูถูกไหมล่ะ ผู้หญิงที่ไม่มีปัญญาหาสามีเองอย่างเธอ สมควรแล้วที่ต้องอยู่กับผู้ชายปากร้ายอย่างฉัน"

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

น้ำจิ้ม 2...

"พรุ่งนี้ฉันจะพาไปซื้อยาคุมฉุกเฉิน ไม่ควรมีเด็กคนไหนต้องเกิดมากำพร้า เพราะวันหนึ่งเราสองคนก็ต้องแยกทางกัน"...เขาไม่ต้องการมีลูกกับเธอ ไม่อยากให้มีสิ่งใดเหนี่ยวรั้งกันและกันไว้ เพราะเมื่อถึงเวลาที่ข้อตกลงต่าง ๆ สิ้นสุดลง ทั้งสองคนจะต้องแยกทางกันไม่วันใดก็วันหนึ่ง

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

น้ำจิ้ม 3...

"ทำไมเตยไม่บอกพี่ว่าเรากำลังจะมีลูก" ขายาวก้าวเข้าใกล้พร้อมกับยื่นมือไปหมายจะคว้ามือของเธอ แต่คนที่มีสีหน้าเรียบเฉยกลับปรายตามองอย่างห่างเหินแล้วดึงมือหนี

"ไม่ใช่เราค่ะ" มือบางลูบหน้าท้องอ่อนโยน แต่แววตาของเธอกลับแข็งแกร่งและแฝงไปด้วยความเย็นชา "เขาเป็นลูกของเตย"

เพียงเท่านี้คนที่แบกความรู้สึกผิดมาตลอดหลายเดือนก็ยิ่งรู้สึกผิดมากขึ้นไปอีก โดยเฉพาะตอนที่ได้ยินประโยคเดิมที่ครั้งหนึ่งเขาเป็นคนพูดมันออกมา

"ลืมไปแล้วเหรอคะ...ไม่ควรมีเด็กคนไหนต้องเกิดมากำพร้า เพราะวันหนึ่งเราสองคนก็ต้องแยกทางกัน แต่ในเมื่อวันนี้เขามาแล้ว เขามาอยู่กับเตยแล้ว เตยจะเลี้ยงเขาด้วยตัวเอง"

หญิงสาวเตรียมเดินจากไปอย่างไม่ไยดี แต่ถูกพ่อของลูกก้าวมาดักทางไว้

"พี่ขอโทษ" ร่างสูงทรุดลงคุกเข่าบนผืนทรายร้อนระอุ ช้อนสายตาขึ้นมองด้วยแววตาสำนึกผิด "ขอโทษสำหรับทุกอย่างที่พี่เคยทำไม่ดีกับเตย ให้โอกาสพี่สักครั้งได้ไหม"

คนกำลังจะเป็นแม่ก้มมองด้วยสายตาเด็ดเดี่ยว ก่อนจะสูดลมหายใจเข้าแล้วเบือนหน้าไปอีกทาง

"เก็บคำขอโทษของคุณไตรไว้เถอะค่ะ ตอนนี้เตยมีความสุขดี และน่าจะมีความสุขมากขึ้น...ปล่อยเราสองคนแม่ลูกใช้ชีวิตกันตามลำพังเถอะนะคะ"

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

นิยายเรื่อง "ของตายนอกสายตา"

#ไม่มีนอกกายนอกใจ

#จบสุขนิยม



· แนะนำให้กดซื้อผ่านหน้าเว็บ MEB หรือระบบแอนดรอยด์ จะได้ราคาน่ารักกว่า IOS ค่ะ