สามีเช่าภรรยามาเฟีย

เรื่องราวของไทม์และชะเอม ที่ต้องมาเป็นคู่หมั้นกันปลอม ๆ

ตามคำว่าจ้างของฝ่ายหญิงสาวที่เป็นมาเฟียสาว

โดยไทม์ต้องสวมบทเป็นภัทรภูมิลูกชายของผู้มีอิทธิพล

และต้องค่อยระวังไม่ให้ใครจับได้ว่าเขาเป็นตัวปลอม

-------------------------

"นายบอกว่าทำอะไรได้ก็ทำสินะ"

"ใช่"

"แล้วถ้าฉันจ้างนายล่ะ"

"ถ้าเป็นอะไรที่ผมทำได้ผมก็ทำ แต่บอกไว้ก่อนนะว่าค่าตัวผมแพง"

"เมื่อกี้ยังทำตัวเหมือนว่าตัวเองจนอยู่เลย ทำไมพอฉันจะจ้างคิดราคาแพงซะงั้น"

"เจอลูกค้ากระเป๋าหนักก็ต้องฟันราคาหน่อยไม่ใช่หรือไง แล้วคุณจะจ้างผมทำอะไร"

"จ้างมาให้เป็นแฟนฉัน"

เสียงหัวเราะขำจากลำคอดังออกมาจากชายหนุ่มเป็นครั้งที่สอง

"มีอะไรน่าขำนักนะ"

"ก็ตลกดีเพราะดูจากคุณแล้วก็ไม่น่าที่จะขาดแคลนผู้ชายถึงมาจ้างผมแบบนี้"

"คนที่ถูกใจใช่ว่าจะหากันได้ง่ายที่ไหน ฉันไม่ใช่คนที่จะเอาใครก็ได้มาเป็นแฟนสักหน่อย"

"ผมก็ไม่ได้คิดจะดูถูกตัวเอง แต่ผู้หญิงแบบคุณขนาดโทรมยังดูสวยขนาดนี้รูปร่างก็ดีเป็นคนดูแลตัวเอง ผมว่าคุณหาคนที่ดีกว่าผมได้อีกเยอะ"

"ถ้าฉันสวยแล้วทำไมนายถึงไม่ชอบฉันล่ะ"

"ก็เหมือนกับหมามองเครื่องบินนั่นแหละ ผมเองก็ไม่ใช่คนที่ชอบทำอะไรเกินตัว"

"แล้วถ้าเครื่องบินจอดให้หมาขึ้นมาล่ะ"

"ถึงเครื่องบินจะจอดให้ก็ใช่ว่าหมาวัดจะเข้าสนามบินได้ง่าย ๆ "

"รู้จักเปรียบเทียบนะ"

เปรียบตัวเองว่าเป็นหมามองเครื่องบิน แต่ตอนหลัง ๆ เอะอะหมาก็จะขี่เครื่องบินท่าเดียวเลยนะ ><