หวนชะตาพระชายาผู้ถูกลืม

นางละทิ้งตำแหน่งนายหญิงของจวนอ๋อง เข้าสู่ตำหนักในของหลี่เฟยหลงฮ่องเต้อย่างไร้ซึ่งฐานะ ไร้ซึ่งศักดิ์ศรีของสตรี เดิมทีซูถังโหรวคิดว่าขอแค่ได้อยู่กับคนที่รักต่อให้ทุกข์ยากมากเพียงใดนางก็พร้อมจะอดทน
เพียงแต่แค่คำว่ารักไม่อาจจะเพียงพอสำหรับหลี่เฟยหลงได้ เขาไม่เพียงคิดดูถูกอดีตของนาง แม้แต่ลูกของเขาและนางก็ยังกลายเป็นตราบาปในชีวิตของเขา ไม่ว่าเขาจะกดขี่ข่มเหงนางรังแกนางเท่าใดนางล้วนทนได้ แต่สิ่งที่นางทนรับไม่ได้ก็คือการที่เขาปล่อยให้ผู้อื่นมารังแกลูกของนางจนถึงแก่ความตาย
"หลี่เฟยหลง หากชาติหน้ามีจริงข้าคนนี้จะทำให้ท่านได้ลิ้มรสชาติของความผิดหวังและสิ้นหวังด้วยตนเอง"
"เช่นนั้นก็จงหาทางกลับมาเกิดใหม่ให้ได้ก็แล้วกัน" นี่คือคำพูดสุดท้ายที่หลี่เฟยหลงพูดกับนางก่อนที่นางจะต้องจบชีวิตลงด้วยทนพิษบาดแผลจากการถูกโบยตีไม่ไหว
คาดไม่ถึงว่าหลังจากนั้นซูถังโหรวจะได้ย้อนกลับมาเกิดใหม่อีกครั้งอีกทั้งยังจำทุกอย่างที่เคยเกิดขึ้นกับนางในชาติก่อนได้อีกด้วย