ลืมนับสิบ

เกิดมาก้าวหน้าคนนี้ยังไม่เคยมีแฟนกับเขาสักคน แต่ถ้าถามถึงเรื่องเซ็กซ์ก็เคยมีมาแล้วครั้งหนึ่งแต่มันก็ตั้งสองปีมาแล้วและก้าวหน้าก็จำคู่นอนคนนั้นไม่ได้แล้วด้วย

“ผมชอบผู้ชาย” จู่ๆ นับสิบก็พูดขึ้นมา เขาแกล้งพูดลองใจว่าคนตัวเล็กจะมีปฏิกิริยารังเกียจหรือเปล่า

“ครับ?” ก้าวหน้าตอบ ไม่คิดว่าเจ้านายหน้านิ่งจะพูดออกมาตรงๆ แบบนี้

“บอกเอาไว้ก่อน เผื่อคุณรังเกียจผมจะได้วางตัวถูก”

“ก้าวไม่ได้รังเกียจคุณนับสิบสักนิดเลยนะครับ” ก้าวหน้าหันมาพูดด้วยสีหน้าที่จริงใจ เขาจะไปรังเกียจได้ยังไงก็ในเมื่อตัวก้าวหน้าเองก็ชอบเหมือนกัน

“งั้นมาพิสูจน์กันว่าคุณไม่ได้รังเกียจผมจริงๆ” คนเจ้าเล่ห์เริ่มออกอุบายหลอกล่อ

“พิสูจน์?”

“ผมอยากจูบคุณ”