คืนที่หัวใจกลายเป็นสีเทา

คืนที่หัวใจกลายเป็นสีเทา

การได้แต่งงานกับคนที่รักและได้ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันตราบลมหายใจสุดท้ายล้วนเป็นสิ่งที่ทุกคนปรารถนา
'อองตอง' เองก็เช่นกัน เพียงแต่ไม่คาดคิดว่างานวิวาห์ของตนจะถูกจัดขึ้นโดยไร้ซึ่งความรักจากอีกฝ่าย

*****

"โอ๊ย! พี่อาทิตย์ครับตองเจ็บ"

"จะร้องทำไม เธอต้องดีใจสิที่ได้ทำหน้าที่เมียให้กับฉันเป็นครั้งสุดท้าย!"

"ตะ..แต่ตองเจ็บ"

"อย่ามาสำออย เธอก็ต้องขอบคุณที่ฉันยอมลดตัวลงมาเอากับคนอย่างเธอ
แต่เธอมันไร้ความสามารถ แค่ท้องก็ยังทำไม่ได้!"

แทนที่จะได้รับคำปลอบโยนกลับมีแต่คำพูดที่ทำร้ายจิตใจพรั่งพรูออกมาจากปากกระจับของผู้เป็นสามีก่อนที่จะทาบปิดด้วยจูบที่ไร้ซึ่งความรักเพราะทนรำคาญเสียงร้องไห้ของคนตัวเล็กไม่ไหว

"ยอมรับซะเถอะอองตองว่าเธอมีลูกให้ฉันไม่ได้ อีกหนึ่งสัปดาห์เตรียมตัวเซ็นใบหย่าได้เลย และจากนั้นหวังว่าฉันจะไม่ได้เห็นหน้าเธออีก!"

*****

"หม่ามี๊~ หม่ามี๊~ "

ดวงตากลมปรือตาขึ้นเมื่อร่างกายถูกเขย่าด้วยมือเล็กถึงสองคู่ เหลือบมองเวลาแล้วจึงหาวออกมาหวอดใหญ่ เพิ่งจะตีห้าเองเจ้าตัวเล็กทั้งสองก็ตื่นเสียแล้ว เขาลุกขึ้นนั่งหอมแก้มกลมที่ยื่นมาให้อย่างเอ็นดูพลางอุ้มขึ้นมานั่งบนตักคนละข้าง กลิ่นแป้งฝุ่นเมื่อคืนที่ประพรมก่อนนอนยังหอมฟุ้งติดจมูกไม่หาย


Don't call me darling
March 2024