รอยต่อของสีน้ำเงิน

นักศึกษาชายคนหนึ่งเก็บไดอารี่ที่ถูกทิ้งไว้ได้โดยบังเอิญ ระหว่างเปิดอ่านรอเวลาให้เจ้าของเก่าวกกลับมาเอาคืนนั้นเอง เขาก็ได้รู้จักกับนักศึกษาสาวอีกคน เธอเป็นคนร่าเริง มองโลกในแง่บวกและคุยเก่ง แต่ละครั้งที่หน้ากระดาษถูกพลิก เส้นของหมึกสีน้ำเงินที่ค่อยๆ ซีดจาง กลิ่นอายของความเป็นเธอคนนั้นถูกถ่ายถอดออกมาแจ่มชัดมากขึ้นและมากขึ้นผ่านทุกตัวอักษรที่เขากวาดตาผ่าน แต่ละบรรทัดที่เขียนอยู่บนกระดาษแท้จริงแล้วมีความจริงใจอยู่สักกี่ส่วน?
หรือว่าทั้งหมดนี้ล้วนแล้วแต่เป็นความจริงใจในแบบของเธอทั้งสิ้น? สุดท้ายแล้วเขาควรส่งไดอารี่เล่มนี้ให้กับใครกันแน่?