เล่ห์กลรัก My Dear Best Friend

"You wanna take it or you want me take it?"

โชษิตาคงไม่รู้สึกอะไรถ้าประโยคที่ออกมาด้วยน้ำเสียงราบเรียบนั่นอยู่ในสถานการณ์อื่น ไม่ใช่การที่เขามองจ้องมาด้วยสายตาเอาเรื่องและเปิดเปลือยบางสิ่งจนเธอไม่กล้าเหวี่ยง ทำได้แค่ถลึงตาใส่เขา ทั้งที่ถ้าเป็นเมื่อก่อนเธอคงฟาดหัวฟาดหางกลับไปบ้างแล้ว

"ไอ้คนหื่นกาม"

มันเป็นคำเดียวที่หญิงสาวคิดออกในตอนนี้ ไม่ต้องรอให้เขาอธิบายหรอกว่าที่เขาพูดมามันหมายถึงสิ่งใด ก็เพราะท่าทางและแววตาที่สื่อมานั้น มันแปลเป็นอื่นไม่ได้เลยนอกจากไม่อยากจะเชื่อว่า เขาจะให้เธอทำจริงๆ

"ก็ตัวเองผิดสัญญาก่อน"

"ปรางผิดสัญาตรงไหน"

สัญชาตญาณทำให้ร่างบางถอยหลังทันทีที่เห็นชายหนุ่มสาวเท้าเข้ามาใกล้ ทำไม่รู้ไม่ชี้ว่ากำลังโดนเขาคาดโทษด้วยเรื่องใดอยู่

"Take it off ปราง" โชษิตายู่หน้าเมื่อได้ยินเสียงทุ้มที่เอ่ยอีกครั้ง เริ่มจะกลัวขึ้นมาหน่อยๆ เพราะรู้แน่ว่าเขาเอาจริง มือบางค่อยๆ ทำการปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของตน อยากจะถ่วงเวลาเพื่อคิดหาวิธีเอาตัวรอดจากสถานการณ์นี้

แม้ว่ามันจะดูริบหรี่มากก็ตามที...

เธอไม่น่าหาเรื่องให้ตัวเองเล๊ยยย!