ไม่รัก...ก็ไม่ต้องรัก

คำโปรย...
อาจเป็นเพราะชาติกำเนิดที่ต่ำต้อย บวกกับคำพูดแทงใจดำของผู้มีพระคุณ ที่คอยกรอกหูของเขาอยู่เสมอ จึงทำให้เติมรัก มักจะคิดว่า ตัวเองไร้ค่า ไม่สมควรแก่การรักใคร และเขาก็ไม่ชอบหน้าน้องสาวบุญธรรม ที่มักทำให้เขาเดือดร้อน จนต้องทะเลาะกับผู้มีพระคุณบ่อยครั้ง
แต่ทว่า...น้ำตาล น้องสาวของเขา กลับรักเขาจนหมดใจ คอยช่วยเหลือทุกอย่าง แม้ว่าเขาไม่ต้องการก็ตาม ยอมเจ็บปวด แม้จะไม่ได้ผลตอบแทน ยอมรักข้างเดียว แม้จะไม่ได้ยินคำว่ารัก จากปากของเขาเลยสักครั้ง
สุดท้ายแล้ว สถานะของทั้งสองคน จะเปลี่ยนแปลงหรือไม่ โปรดติดตามได้ในนิยายเล่มนี้ค่ะ

ซินยอริต้า


ถึงย่าจะมีความประสงค์ให้เธอกับเติมรักแต่งงานกัน แต่น้ำตาลก็รู้ดีว่า เติมรักไม่ปรารถนาสิ่งนี้ แล้วเธอก็ไม่ยินดีด้วย ที่มีเสน่ห์แค่ตอนที่พี่ชายกำลังเมามาย
“น้ำตาล พี่ร้อน ร้อนเหลือเกิน ช่วยพี่หน่อยเถอะนะ”
“ร้อนก็ไปอาบน้ำสิค่ะ มาคร่อมตาลทำไม ?”
“ร้อน มันร้อน บอกไม่ถูก”
บางคราเหมือนเติมรักจะรู้สึกตัว แต่บางครั้ง เขาก็กระสับกระส่าย คล้ายบางอย่างกำลังควบคุมเขาอยู่
“พี่...พี่อยาก อึก ตาล ตาลรีบหนีไป”
เติมรักผละออกมาขดตัวสั่น พยายามแข็งใจกับความรู้สึกของตัวเองเอาไว้ น้ำตาลลุกมานั่ง ทำตัวไม่ถูก
“พี่เติมรัก พี่เป็นอะไรไปคะ ?”
“หนีไป ไม่ต้องถาม หนีไปตาล”