คุณเลขาในครอบครอง

"อยู่กันตามลำพัง จะเรียกบอสทำไมให้ห่างเหินล่ะครับน้องเมย์"
มาธวีชะงัก ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ถึงได้รู้สึกว่าเขาดูไม่น่าไว้วางใจเลยสักนิด
"เราคนกันเอง"
กันเองกับผีน่ะสิ เธอค้านเขาในใจ ไม่ว่าจะในอดีตหรือปัจจุบันนี้ก็ไม่เฉียดเข้าใกล้คำว่าคนกันเองเลย ยิ่งปัจจุบันยิ่งไปกันใหญ่ เธอเป็นแค่พนักงานใหม่ตัวเล็กๆ ส่วนเขาคือนายใหญ่ เปรียบเหมือนมดตัวน้อยไร้พิษภัย กับพญาช้างสาร ต่างกันลิบลับ
"แม่พี่เล่าว่า ตอนเด็กพี่แกล้งเมย์ไว้เยอะ จริงไหม ฮึ"
เป็นอีกครั้งที่หญิงสาวชะงัก ต้องชั่งใจอยู่ครู่ ว่าจะตอบอะไรดี
"...จริงค่ะ"
"งั้นพี่ขอโทษย้อนหลังนะครับ ให้อภัยพี่ได้ไหม"
"ให้ตอบตามจริงไหมคะ"
เขาไม่พูด แต่ใช้ภาษากายตอบแทนด้วยการพยักหน้า
"ไม่ค่ะ"