คุณผู้กองในห้วงปรารถนา

"ถึงจะเป็นแผลเล็กๆ ถึงหมวดเจตต์บอกว่าไม่เป็นไรก็เถอะ แต่ผมไม่อยากประมาท ถ้าคุณเป็นอะไรไปคนที่เสียใจที่สุดก็คงเป็นผม"

คิ้วสวยได้รูปขมวดนิดๆ เขาพูดแบบนี้หมายความว่ายังไงกันหนอ จะมาเสียใจอะไรกับเธอกัน ไม่ใช่คนรู้จักคุ้นเคยกันสักหน่อย

"ใส่ยาเสร็จแล้วนี่คะ แล้วจะลูบอีกนานไหมคะ"

"ก็นานอยู่..."

ผู้กองเดชาธรตอบออกไปโดยไม่รู้ตัว เพราะกำลังเพลินกับผิวนุ่มๆ ผู้หญิงอะไรก็ไม่รู้นุ่มนิ่มไปทั้งตัว

"ถ้านานกว่านี้ฉันถีบนะคะ"

"ถ้าหนูดีถีบ ผมก็จะจีบ"

ณัฐวดีอึ้งกับคำตอบกลับของเขาไม่น้อย ก่อนที่แก้มนวลจะปรากฏสีแดงระเรื่อ และรีบเก็บเท้าตัวเองทันทีที่มันเป็นอิสระจากมืออุ่นชวนขนลุกไปทั้งตัวนั่น

"แต่เฮ้อ...เสียดาย หนูดีดันมีคู่หมั้นอยู่แล้ว"