ต่อสัญญา บำเรอรัก

โปรยปราย.....
สถานการณ์การเงินย่ำแย่เธอจึงตัดสินใจให้พี่สาวคนสนิทหางานพิเศษรายได้ดีให้'แต่'ไปทำอีท่าไหนให้ลูกค้าติดใจ จนตามตอแยไม่เลิก
.....
(น้องตี้ไม่สนใจงานนี้จริงๆเหรอคะ เงินมากกว่าเดิมตั้งสองเท่าเลยนะคะ) ตี้เป็นคนนอนดึก กำลังดูซีรีย์เรื่องโปรดฟินจิกหมอน ได้ยินข้อความเลยหยิบมือถือขึ้นมาอ่านถึงกับปรี๊ดแตก ไม่รู้ว่าจะคุยยังไงต่อ ก็บอกไปแล้วว่าไม่
(Noค่ะเจ๊) เจ้าของเครื่องส่งข้อความสั้นๆพร้อมสติ๊กเกอร์โกรธกลับด้วย ปลายทางอ่านแล้วเงียบ เริ่มจะดูซีรีย์เรื่องโปรดไม่รู้เรื่องจึงปิดทีวีเข้านอน พรุ่งนี้ต้องไปทำงานนอกสถานที่ด้วย
.....
"ข้อเสนอเรื่องอะไรฉันลืมไปแล้ว"
ว่าแล้วเขาต้องมาไม้นี้
"ก็เรื่องที่อยากให้ตี้มาเป็นนางบำเรอของคุณไงคะ" แอบย่นหน้าตำหนิเขาในใจ เป็นผู้ชายร้ายกาจที่สุดที่เคยเจอมา
"อ๋อ เรื่องนั้นเหรอ ลืมสนิทเลย เอาสิ พร้อมเลยไหม" หน้าตาเจ้าของห้องทะเล้นและไขสือ ชอบอกชอบใจ รู้สึกเป็นต่อจนคนตรงหน้าอดหมั่นไส้ไม่ได้
"เอ่อ แต่ว่าตี้มีข้อแม้นะคะ" สาวน้อยเม้มปากอีกครั้ง อยากต่อรองบ้างเผื่อจะได้ผล ถ้าหากเธอเป็นต้นเหตุเรื่องโยกย้ายเขาคงรับพิจารณา
"ว่ามา"
"ตี้ไม่รับเงินค่าเลี้ยงดู แต่อยากให้คุณช่วยพิจารณาเรื่องโยกย้ายตำแหน่งของเพื่อนร่วมงานตี้ค่ะ" รีบพูดสิ่งที่ท่องมาตั้งแต่อยู่บริษัท ไม่หยุดหายใจเลยกลัวพูดผิด
......
ที่ถามเพราะไม่มั่นใจว่าจะพอตอนไหน อีกอย่างกลัวเธอไม่สบายด้วย ของเขาไม่ใช่ไซซ์ทั่วไปนะ หัวทุยพยักหน้าอยู่กลางอก เขารับรู้ถึงความกลัวที่เธอมี ยกยิ้มมุมปากพอใจ จับคางมนต์เงยขึ้นมาสบตากัน เกลี่ยผมที่ปกคลุมบนหน้าไปทัดหู
"ถอดเสื้อให้ฉันสิ"
"คะ!"

ขอความกรุณา: พบข้อผิดพลาดแจ้งไรท์หน่อยน่า