ใครว่ามาเฟียเป็นตัวร้าย

"บอส... ถ้ายังคิดจะทำอีก ศศิจะพังคามือบอสแล้วค่ะ" พอเธอพูดออกไปเช่นนั้นคนตัวโตที่กอดก่ายอยู่ด้านหลังพลันชะงักการกระทำซุกซน ก่อนจะหัวเราะออกมาเบา ๆ
"ก็ดีสิ ฉันจะได้กลืนเธอลงท้องง่าย ๆ หน่อย" เธอเริ่มถูกเขาลากเข้าสู่ห้วงไฟราคะอีกครั้ง
อึก!
"เธอปล่อยให้ฉันรอมาตั้งนาน แค่นี้จะเป็นอะไรไป"
"อือ! บอส... ช้าลงหน่อย"
เด็กกำพร้าอย่างเธอไม่เคยคิดเลยว่าโชคชะตาจะนำพาชีวิตให้ต้องมานอนอ่อนระทวยอยู่ใต้ร่างของมาเฟียจอมวายร้าย
โดนขาย? ขัดดอก? ส่งหนี้ไม่ทัน? ไม่ใช่อะไรที่เรียบง่ายปานนั้น แต่เป็นเพราะผลกรรมที่ฉันทำเอาไว้กับเขาเมื่อนานมาแล้ว
ทำไมเธอต้องมาตกอยู่ในสภาพนี้น่ะหรือ?.... เรื่องมันค่อนข้างยาวนั่นแหละ แต่จะเล่าให้ฟังก็แล้วกัน...
ทุกอย่างเริ่มต้นด้วยความรู้สึกสงสารเห็นใจ หลงช่วยเหลือคนผิดจึงพาให้ชีวิตต้องมาเกี่ยวข้องกับ... เขา
บอสคิม... เป็นตัวอันตราย เป็นพวกนอกกฎหมาย ป่าเถื่อนไร้มนุษยธรรม ไม่มีค่าควรให้จดจำใส่ใจ เมื่อแรกเจอเธอคิดกับเขาเช่นนั้น...
จนกระทั่งได้มาสัมผัสตัวตน จึงรู้ว่าแท้จริงแล้วเขาก็เป็นแค่มาเฟียขี้เหงาแสนเอาแต่ใจ
เธอทิ้งเขาไว้ให้จมอยู่กับอดีตและหลงลืมมันไป ยังคงมีแต่เขาที่เฝ้าจดจำ ขังเขาไว้ด้วยคำสัญญาว่าจะรอ
เธอปล่อยให้เขารอมานานปี จนกลายเป็นหนี้ที่ต้องชดใช้ให้เขาอย่างไม่มีวันจบสิ้น