ดวงใจจิณณ์

เขามีความลับที่ ต้อง แต่งงาน
ส่วนเธอก็มีความลับที่ ได้ แต่งงานเช่นกัน

ถ้าเป็นนิยายสักเรื่อง การแต่งงานมักเกิดจากการคลุมถุงชน ความเหมาะสม หรือเพื่อธุรกิจ แต่ระหว่างเราไม่ใช่เช่นนั้น

"เธอเป็นใคร" ไม่ถามเปล่า แต่ปรี่เข้าไปกระชากผู้หญิงคนนั้น อย่าถามหาวุฒิภาวะ ยามนี้อารมณ์หึงหวงบังตาอาละวาดอย่างกับนางร้ายในละคร
"เฮียจิณณ์ขา"
"เรียกผัวฉันว่าไงนะ" ฟิวส์ขาดทันทีที่ได้ยินถ้อยคำเรียกขาน อย่างที่รู้ เฮียจิณณ์ สงวนไว้ให้คนสนิทชิดเชื้อ นอกจากคนในครอบครัวแล้วยังรวมถึงบรรดาลูกน้องในคลับ แล้วผู้หญิงคนนี้มีสิทธิ์อะไรมาเรียกเขาแบบเดียวกับเธอ พะแพงเงื้อฝ่ามือฟาดเต็มแรง
"เฮียจิณณ์ขา ช่วยมัดหมี่ด้วย มัดหมี่เจ็บ"
"ไม่หยุดใช่ไหมฮะ"
"เธอนั่นแหละหยุด เป็นบ้าไปแล้วหรือไง!"
เสียงกัมปนาทของจิณณ์ทำพะแพงได้สติ ร่างสูงของสามีตรงเข้ามาพยุงผู้หญิงชื่อมัดหมี่ขึ้นจากพื้น เรียกว่าสภาพสะบักสะบอมเลยทีเดียว
"เฮียปกป้องมันเหรอ" ถึงอีกฝ่ายจะดูยับเยินจนน่าสงสาร แต่ตามหลักแล้วเขาควรจะปกป้องเธอซึ่งเป็นภรรยา
"ใช่ เพราะมัดหมี่เป็นผู้ถูกกระทำ"
"ถ้าแพงไม่มาก็คงไปถึงไหนต่อไหนกันแล้วใช่ไหม"
"แล้วไง หรือจะหย่า?"
พะแพงสะอึก "ที่ทำแบบนี้เพราะต้องการบีบแพงเหรอคะ"
"ทนได้ไหมล่ะ"
"อยากได้ใบหย่าขนาดนั้นเลยเหรอ"
"ใช่"