พอดีที่รัก...เธอ

สราวลี…หญิงสาวที่ตัดสินใจแต่งงานเพราะความดีเจ้าบ่าว
วัศกร…ชายหนุ่มที่แต่งงานเพราะความรักอันเปี่ยมล้นที่มีต่อเจ้าสาว
ชีวิตคู่ที่เริ่มต้นจากความแตกต่าง…
สิ่งไหนจึงจะพอดี
รักที่ตรงดี…
หรือ…ดีที่ตรงรัก…
“ทำไม สิ่งที่ฉันทำให้เธอมันยังไม่พอ ไม่ถึงอกถึงใจเธอหรือไง ถึงได้ไปเที่ยวไปให้ไอ้นั่นมันมากอดจูบถึงที่ของฉัน หรือคิดจะกลับไปคืนดีกับมัน ถึงกล้าสวมเขาให้ฉันกลางแจ้ง ไม่อายฟ้าอายดินแบบนี้”
“พี่เข้มคะ มันไม่ใช่อย่างที่พี่เข้มคิดนะคะ ฟังกอบัวพูดสักนิดได้ไหม”
สราวลีรู้สึกเจ็บปวดเหลือเกิน พี่เข้มของเธอคงจะโกรธเธอมากสินะ ตั้งแต่จำความได้ เขาไม่เคยใช้คำแทนตัวเองกับเธอแบบนี้เลย จากตัวเล็กอย่างนั้นอย่างนี้ตอนนี้กลายเป็นฉันเธอไปแล้วสินะ
“สิ่งที่ฉันเห็นกับตา มันยังไม่ชัดเจนพออีกเหรอ เธอจะอธิบายว่ายังไง เธอมีเหตุผลจำเป็นอะไร ถึงต้องไปยืนกอดจูบกับมันแบบนั้น”
พูดแล้วภาพที่ภรรยากอดจูบกับชายอื่นก็ฉายวาบขึ้นมา โทสะก็ปะทุขึ้นมาอีกครั้ง
“ทำไมทำกับพี่แบบนี้ ทำไม” ความเจ็บปวดเสียใจ ความน้อยใจและความรู้สึกสูญเสียกอปรกับแอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไปทำให้เขาสูญเสียการควบคุมตัวอีกครั้ง…