สถานะได้แค่รับใช้

คำโปรย
เมื่อหัวใจมีแต่ความแค้น บทสรุปจึงเหลือแต่ความว่างเปล่า...

แนะนำเรื่อง
นคินทร์ อัครวรางกูล อายุ 32 ปี 

เพราะความแค้นที่พ่อถูกฆ่าตาย นคินทร์จึงพาลูกชายของคนทรยศมาเก็บไว้ใกล้ตัว

'ต่อไปนี้มึงคือหมารับใช้ของกู'

'เป็นหมารับใช้แทนพ่อมึงที่ทรยศพ่อของกู'

'อย่าให้กูเห็นว่ามึงมีความสุข อย่าให้กูเห็นรอยยิ้มของมึง'

'ไม่อย่างนั้นคนที่มึงรักที่เหลืออยู่เพียงคนเดียวจะไม่มีโอกาสได้หายใจ'

*************

อนณ กิจภักดี อายุ 25 ปี ตกเป็นเหยื่อของความแค้น

ผู้ที่ถูกตราหน้าว่าเป็นลูกชายของคนทรยศอนณชีวิตเด็กหนุ่มในวัยสิบแปดปีต้องถูกจำกัดอิสระชีวิตเหมือนถูกกักขัง 

คำปฏิญาณว่าจะอยู่รับใช้เจ้านายจนกว่าชีวิตจะหาไม่ชีวิตของอนณก็ไม่ได้เป็นของตัวเองมาตั้งแต่ตอนนั้น

 ร่างกายอนณเป็นของนคินทร์

 จิตวิญญาณอนณเป็นของนคินทร์

 แม้แต่ตอนนี้หัวใจอนณก็ยังยกให้นคินทร์ไปด้วย

*************

เนื้อหาบางส่วน

ปัง!! ปัง!! ปัง!!

อึก!! เสียงปืนที่ดังสนั่นเงียบลงพร้อมกับร่างชุ่มเลือดของอดีตหัวหน้าบอดี้การ์ดที่ค่อย ๆ ทรุดตัวลงแต่ใบหน้าที่มองไปยังเจ้านายนั้นกลับเต็มไปด้วยความยินดีที่เห็นว่าผู้ชายที่เขารักปลอดภัย อนณพยายามส่งยิ้มที่ฝืดเฝื่อนให้คนที่ตัวเองรักทั้งที่ตอนนี้รู้สึกเจ็บปวดจนแทบทนไม่ไหวใบหน้าขาวซีดไร้สี กับความเจ็บปวดที่ส่งผ่านบนใบหน้าทำเอาคนที่เห็นรู้สึกเจ็บปวดรวดร้าวทรมานร่างสูงทรุดลงกอดคนน้องแน่นร้องตะโกนเรียกชื่ออย่างบ้าคลั่ง

"ไม่..ไม่ ไม่!! อนณ...นณตื่นฟื้นขึ้นมา ฮึก!"

อนณรู้สึกว่าตอนนี้เขาเริ่มจะไม่ไหวร่างกายเจ็บปวดไปทุกขณะเขาฝืนความเจ็บยกมือขึ้นแตะใบหน้าคนที่ตัวเองรัก

"พี่..ปลอดภัย..ฮึก พี่..คินทร์..พี่ลูบผมให้ผมหน่อยได้ไหมครับ..ผมลืมความรู้สึกในตอนนั้นไปแล้ว..."

*************
สปอย์เล็กน้อย

วันที่เขาไม่อยู่แล้วถึงเพิ่งรู้ว่าตัวเองนั้นรักเขาเพียงใด
ตลอดสองปีที่ผ่านมาไม่มีสักวันที่คนเข้มแข็งอย่างนคินทร์จะไม่หลั่งน้ำตาให้กับคนที่จากไป
แม้กระทั่งรอยเท้าของคนที่ตัวเองรักก็รักษาไว้อย่างดี แต่หัวใจแข็งแกร่งของตัวเองนั้นเริ่มผุกร่อนสูญสลายร่างกายผ่ายผอมตรอมใจเหมือนคนใกล้ตาย แต่แล้ววันหนึ่งเหมือนกับสวรรค์ยังเห็นใจคนเลวคนนี้ คนที่ตายไปแล้วถึงได้มายืนอยู่ตรงหน้าอีกครั้ง...

****ฝากนิยายด้วยฮะ*****