เหมันต์เพรียกรัก

มือบางดันลำตัวของงูออกห่าง ลำตัวของงูไม่มีเกล็ดหรือ เพราะสร้อยสนเห็นมีแต่ซิกแพคแน่นเปี๊ยะเป็นรอน คนเพิ่งตื่นถึงกับหายจากอาการงัวเงียเป็นปลิดทิ้ง เธอไม่ได้ฝัน และมันก็ไม่ใช่งู เธอถึงกับตกตะลึงพรึงเพริด เมื่อเงยหน้าขึ้นไปมองสูงกว่ากลางลำตัว
“คุ...คุณเป็นใคร ปล่อยฉันนะคนบ้า”
ดวงตาคู่คมจ้องมองสร้อยสนอยู่ใกล้จนลมหายใจรดดัน เขามันเทพบุตรชัดๆ หากแต่การกระทำของเขากลับเหมือนโจรป่าบ้ากามากกว่า ผู้ชายคนนี้เป็นใคร แล้วทำไมสร้อยสนถึงมาอยู่กับเขาในสภาพนี้ได้