รักนี้มิอาจเอื้อม

'ห้ามกอดฉัน ห้ามจูบฉัน ห้ามแตะเนื้อต้องตัวฉันโดยไม่ได้รับอนุญาต เราสองคนจะแค่มีเซ็กซ์กันเท่านั้น ไม่มีความรู้สึกมาเกี่ยวข้อง'

นี่เป็นกฎเกณฑ์ที่ 'คุณชายปุริม' มอบให้กับสาวใช้อย่าง 'พิกุล'

เธอเปรียบเสมือนนางบำเรอไร้สถานะ ต้องใช้ชีวิตอยู่อย่างหลบๆ ซ่อนๆ ไม่มีสิทธิ์ออกหน้าออกตา ไม่มีสิทธิ์เคียงคู่เขา

หรือแม้กระทั่งถ้าเธอมีลูก ลูกของเธอก็ไม่มีสิทธิ์เรียกเขาว่า 'พ่อ' เพียงเพราะว่าเด็กคนนั้นเกิดจากผู้หญิงไร้ค่าอย่างเธอ

เขาไม่เคยพูดว่า 'รัก' แต่ก็ไม่ยอมปล่อยเธอไป

แต่อยากให้รู้ไว้ว่าวันหนึ่งหากเธอทนไม่ไหว...เธอจะเป็นคนจากไปพร้อมกับลูกในท้องที่เขาไม่ต้องการ


..........................................


"เด็กสองคนนั้นเป็นลูกของฉันใช่ไหม?"

"ไม่ว่าเด็กสองคนนั้นจะเป็นลูกของคุณหรือไม่ คุณก็ไม่มีสิทธิ์เข้ามายุ่งค่ะ"

"พิกุล..."

"ทำไมคุณถึงได้กล้าใช้คำว่า 'พ่อ' กับพวกเขาคะ? คุณลืมไปแล้วเหรอคะว่าเคยพูดกับพิกุลไว้ว่าอย่างไร..."

"เรื่องนั้นฉันขอโทษ..."

"คุณเคยบอกว่าถ้าหากว่าพิกุลท้อง คุณจะไม่ยอมรับเป็นพ่อของเด็ก ลูกของคุณจะต้องเกิดจากชนชั้นสูง ไม่ใช่คนที่ไร้หัวนอนปลายเท้าเหมือนพิกุล..."

"..."

"แต่พอเห็นหน้าพวกเขาแล้ว คุณกลับอยากจะแสดงตัวเป็น 'พ่อ' ขึ้นมา...บอกตามจริงว่าพิกุลไม่ชอบ พิกุลไม่อยากให้คุณมาข้องเกี่ยวกับพวกเขาอีก เพราะพวกเขาเป็น 'ลูก' ของพิกุลคนเดียว"

"พิกุล..."

"เพราะฉะนั้น...มาทางไหนได้โปรดกลับไปทางนั้นเลยค่ะคุณชาย ที่นี่ไม่ต้อนรับคุณ อย่าโผล่หน้ามาให้พิกุลกับลูกเห็นอีก"


..........................................

*หมายเหตุนิยายเรื่องนี้ไม่ใช่นิยายพีเรียดนะคะ เป็นนิยายยุคปัจจุบันที่มีตัวเอกของเรื่องมียศถาบรรดาศักดิ์เท่านั้นค่ะ*

อ่านจบแล้วรบกวนฝากกดหัวใจเพื่อเป็นกำลังให้นักเขียนด้วยนะคะ
ขอบพระคุณสำหรับทุกการสนับสนุนค่ะ

ขอบคุณค่ะ