ผู้พิทักษ์ที่รักคุณ

"ฉันเกลียดคุณ! เกลียดทหารป่าเถื่อนแบบคุณที่สุด!"
ซา! ไม้หอมเปิดประตูออกมาครู่หนึ่งพร้อมทั้งสาดน้ำใส่หน้าของคนที่ยืนอยู่เต็ม ๆ หญิงสาวเดินกระแทกไหล่กว้างของเขาไปโดยไม่คิดที่จะหันไปมองนัยน์ตาที่สั่นสะท้านคู่นั้น
"ผมขอโทษ ผมขอโทษจริง ๆ" มือหยาบกร้านดึงรั้งที่ข้อมือเล็กหวังให้เธอหยุดฟังสิ่งที่เขาจะเอ่ยพูด
"ฮึก...ขอโทษเหรอ... ขอโทษแล้วมันหายมั้ยกับสิ่งที่คุณย่ำยีฉัน มักง่ายไปมั้ย" ไม้หอมทุบตีทั่วร่างของผู้กองหนุ่ม คนที่สำนึกผิดก็ได้แต่ยืนนิ่งปล่อยให้หญิงสาวทำตามใจ
"ตีผมเลยครับ ถ้ามันจะทำให้คุณครูหายโกรธ"
"ต่อให้ฉันตีคุณจนตาย ฉันก็ไม่มีทางหายโกรธหรอก!"
"ขอโทษครับ ผมขอโทษจริง ๆ"
"ไปตายซะ"