เกิดใหม่ในนิยายกลายเป็นฮูหยินที่เขาไม่รัก

นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายจีนเรื่องสั้น (สามหมื่นคำ) แต่งขึ้นตามจินตนาการเท่านั้นนะคะ

เรื่องย่อ เยว่หมี่ป่วยเป็นมะเร็งต่อมน้ำเหลืองระยะที่สี่ (ระยะสุดท้าย) ในวัยเพียงยี่สิบเจ็ดปี ไม่สามารถใช้ชีวิตอย่างสนุกสนานอีกต่อไป แม้ครอบครัวจะมั่งมีด้วยทรัพย์สมบัติ ตระกูลมหาเศรษฐี ดังสำนวนที่เขาว่ากัน สุขภาพดีคือลาภ ใครจะคิดว่าสวรรค์ยังเมตตาเยว่หมี่ ตื่นขึ้นมาในยุคโบราณเสื้อผ้าเครื่องแต่งกายต่างจากยุคที่เธอจากมา ที่สำคัญ ตัวละครทั้งหมดมาจากนิยายที่เธอเพิ่งอ่านจบ! ที่สำคัญกว่านั้นเธอมาอยู่ในร่างของนางร้ายของเรื่องอีก ตายแน่เยว่หมี่ เอาแล้วถ้านี่คือโอกาสที่สองของการใช้ชีวิต เยว่หมี่ขอใช้ชีวิตอย่างสงบ แต่กลับไม่สงบอย่างที่คิด สิ่งที่หลี่เสียวฟางเจอมาทำให้เธอต้องร้ายกาจ! และชายที่เธอรักยังมาหลวงลวงเธออีก เพราะเหตุนี้นางถึงต้องร้าย บทในนิยายทำให้เห็นเพียงพระเอกนางเอกเท่านั้น งานนี้เยว่หมี่ขอสู้สุดใจเพื่อชีวิตของตัวเอง เรื่องราวของหลี่เสียวฟางจะเป็นเช่นไร

โปรยนิยาย
"เจ้าคิดจะทำอันใด" อวี้หานที่ลอบมองนางอยู่นาน ตั้งแต่ยามเฉินแล้วไม่คิดว่าท่าทางของนางที่ดูผิดหูผิดตาไปจากเมื่อก่อนราวฟ้ากับเหว ตอนนี้ยิ่งน่าฉงนเข้าไปอีกเพราะมีงูน้อยสีดำนอนขดอยู่บนฝ่ามือของนาง
"....." หลี่เสียวฟางแบะปาก เหตุใดนางจะต้องตอบสามีผู้ที่ไม่เคยไยดีนางเลย นางพยายามเบี่ยงตัวไปอีกทางแต่คุณชายสกุลอวี้ผู้นี้กลับเอาตัวมาขวางเอาไว้
"ท่านจะมาขวางมาเพราะเหตุใดกัน" หลี่เสียวฟางเท้าเอว เงยหน้ามองหน้าอวี้หาน ถึงแม้จะมีใบหน้าหล่อเหลาเอาการ แต่นางก็ไม่ใจอ่อนเพราะความหล่อหรอกนะ ถ้าเกิดอยู่ในโลกที่จากมาล่ะก็ หลี่เสียวฟางคงขอเกี้ยวเขาสักนิดสักหน่อย
"ฮูหยินเจ้าควรเคารพข้าผู้เป็นสามีมิใช่หรือ เหตุใดเจ้าทำตัวเช่นนี้"
--------------------------------------------------------------------------
"อวี้หานจะพาข้าไปไหน" หลี่เสียวฟางถามด้วยความตื่นตระหนก
หลังมือแสนอบอุ่นแนบกับหน้าผากมนสัมผัสอ่อนโยนของเขาทำให้นางรับรู้ ดวงตากลมโตราวกับลูกกวางน้อยมองเขาตาปริบ ๆ
"เจ้าคิดว่าข้าไม่รักเจ้า เจ้าเป็นฮูหยินของข้าแล้ว ข้าจะแสดงให้เจ้าดูว่าข้ารักเจ้าขนาดไหน"
คำพูดของอวี้หานยังก้องอยู่ในหูของหลี่เสียวฟาง ดวงตากลมโตเบิกกว้างตาโต พอมารู้ตัวอีกทีแผ่นหลังของนางก็สัมผัสกับเตียง หลี่เสียวฟางไม่รู้ด้วยซ้ำว่าใช้เวลานานเท่าไหร่การที่ร่างกายใหญ่โตของอวี้หานพาร่างกายแสนบอบบางของนางมายังห้องนอนของตนเอง
"เจ้าจะทำอะไร....อื้อ..."

ทุกท่านสามารถดาวน์โหลดตัวอย่างมาอ่านก่อนนะคะ
ฝากคุณรี้ดเอ็นดูไรต์ด้วยนะคะ