พ่อมดเจ้าเสน่ห์

“บ้านนี้พอไม่มีสาวน้อยในตะเกียงแก้วแล้วเหงานะ”
บรรยากาศเริ่มเหงาขึ้นมาทันที แม่มดทาฮิร่ามองไปบนโต๊ะ ‘ตะเกียงแก้ว’ บ้านที่ใช้เลี้ยงแม่มดน้อยมาหลายรุ่น ทั้งจินนี่ ฮันนี่ และแนนนี่ ต่างก็สร้างวีรกรรมและประวัติศาสตร์ให้จดจำไม่รู้ลืม
ความทรงจำแสนหวาน สาวน้อยแสนสวยทั้งสามต่างไปใช้ชีวิตบนโลกมนุษย์ตามแต่บุญกรรม
ตะเกียงแก้วว่างเปล่า ห้องที่งดงามภายในตะเกียงแก้วดูเหมือนจะพลอยเงียบเหงาไปด้วย
แต่อยู่ๆ ก็พลันมีเสียงร้อง ไทเกอร์ที่มีประสาทหูเป็นเลิศได้ยินก่อน โพล่งบอกทุกคน
“เสียงทารกร้อง!”
ยายทาฮิร่าสะดุ้ง
“เฮ้ย! เจ้าไทเกอร์ ไม่ใช่มั้ง”
“ไทเกอร์หูดีนะ”
“หูหาเรื่องละไม่ว่า”
“ไทเกอร์ได้ยินจริงๆ”
ยายทาฮิร่ารีบโบกมือหน้าซีด
“ไม่จริง ไม่จริง”

หรือต้องเหนื่อยเลี้ยงเด็กอีกแล้ว