เล่ห์รักปฐพี

นิยายเรื่องนี้มีกลิ่นอายของดราม่า คลั่งรัก เง้างอน ดุดัน และอบอุ่น
ปฐพีที่ไม่เคยจริงจังกับสาวคนไหน สุดท้ายก็มาพ่ายรักให้กับวันวิวาห์อย่างราบคาบ

"ว่าแต่พี่ดินมาเลี้ยงข้าววาทำไมคะ?" หญิงสาวอดสงสัยไม่ได้ มันควรเป็นเธอสิที่ต้องเลี้ยงข้าวชายหนุ่มเพื่อตอบแทนที่เขาช่วยเธอเอาไว้
"เธอดูไม่ออกเหรอ ว่าฉันถูกใจเธอ"
"คะ?" คนตัวเล็กชะงักไปทันทีเมื่อได้ยินคำพูดของชายหนุ่มที่ดังออกมาอย่างนั้น
"ฉันไม่ใช่คนชอบพูดอ้อมค้อม ฉันจะพูดกับเธอตรงๆ ว่าฉันถูกใจเธอ ฉันต้องการให้เธอมาเป็นผู้หญิงของฉัน"
"เอ่อ วาขอบคุณที่พี่ดินช่วยเหลือวาในคืนนั้นนะคะ แต่ข้อเสนอที่พี่ดินบอกวา วาคงต้องขอปฏิเสธค่ะ" คนตัวสูงเงียบเมื่อได้ยิน มือหนาเอื้อมไปหยิบแก้วน้ำมาดื่ม แววตาของชายหนุ่มดูเรียบนิ่งจนทำให้วันวิวาห์ทำตัวไม่ถูก
"จะเอาเท่าไหร่?"
"คะ?" หญิงสาวไม่เข้าใจในคำถามของชายหนุ่มเธอจึงเผยสีหน้าสงสัยออกมาอย่างชัดเจน
"ทำไมต้องให้พูดซ้ำอยู่เรื่อย"
"ก็วาไม่เข้าใจที่พี่ดินกำลังพูดอยู่นี่คะ" ปฐพีนึกหงุดหงิดขึ้นมาในใจ เขาชอบพอเธอก็จริง แต่รู้สึกว่านิสัยผู้หญิงคนนี้นั้นแปลกอย่างบอกไม่ถูก นี่เธอจะหัวอ่อนเกินไปหรือเปล่า ถึงขั้นไม่เข้าใจในสิ่งที่เขากำลังพูดอยู่
"ฉันอยากให้เธอมานอนกับฉัน จะเอาเท่าไหร่ก็เรียกมาได้เลย" คนตัวเล็กชะงักนิ่งพร้อมกับวางช้อนลงทันทีเมื่อได้ยินคำพูดของคนตัวสูงกว่า เธออุตส่าห์ชื่นชมในความช่วยเหลือของผู้ชายคนนี้ หลงคิดว่าเขาแตกต่างจากผู้ชายคนอื่น แต่พอฟังแล้วเธอก็เข้าใจทันทีว่าเขาก็ไม่ได้แตกต่างจากผู้ชายสารเลวคนนั้นเลย!
"วาไม่ได้ขายตัว ถ้าการที่พี่เข้าหาวาแล้วช่วยเหลือวาเพราะต้องการในเรื่องนี้ วาต้องขอโทษด้วยนะคะที่วาให้พี่ไม่ได้!"
"สายตาที่เธอมองฉัน มันไม่ต่างกับสายตาที่เธอมองไอ้สวะนั่นเลยนะ"
"แล้วพี่ดินแตกต่างจากผู้ชายคนนั้นงั้นเหรอคะ มีอย่างที่ไหนมาพูดแบบนี้กับผู้หญิงที่เพิ่งรู้จัก"
"ฉันพูดแบบนี้กับเธอเป็นคนแรกนะวา! ปกติกับผู้หญิงคนอื่นฉันไม่ต้องเสียเงินเลยด้วยซ้ำ พวกหล่อนแทบถวายตัวมาให้ฉัน" ยิ่งฟังหญิงสาวก็ยิ่งไม่พอใจ ในเมื่อชายหนุ่มก็มีผู้หญิงพวกนั้นอยู่แล้ว แล้วจะมาเสียเวลากับเธออีกทำไมกัน!
"ถ้างั้นพี่ดินก็ไปหาผู้หญิงพวกนั้นสิคะ วาไม่ได้เต็มใจที่จะถวายตัวให้พี่" วันวิวาห์พูดอย่างหงุดหงิดก่อนที่เธอจะคว้ากระเป๋าพร้อมกับลุกขึ้นยืน

กราบขอบพระคุณนักอ่านเป็นอย่างยิ่ง สำหรับการเปิดใจเข้ามาอ่านนิยายของเพลงนะคะ