อย่าฝากน้องก้านไว้กับพี่ติณ

กว่าที่เราจะรู้หัวใจตัวเอง บางที คนๆ นั้นก็อาจจะไม่ได้อยู่ข้างๆ เราอีกต่อไปแล้ว
ประโยคนี้ก็มักจะเป็นจริงอยู่เสมอ โดยเฉพาะกับนายกานต์ณัฐ หรือน้องก้าน ชายหนุ่มนิสัยจัดว่าค่อนข้างแย่คนหนึ่ง เขามองว่าการที่มีติณภพ หรือพี่ติณหนุ่มข้างบ้านคอยดูแลจู้จี้เอาใจใส่ในทุกๆ วันเป็นเรื่องที่น่ารำคาญ

ไม่ว่าจะตื่นนอน กินข้าว ไปมหาลัย จนกระทั่งก่อนเข้านอน ก็จะมีใบหน้าหรือเสียงบ่นของพี่ติณอยู่ใกล้ๆ ตลอด แม้จะชินชา แต่ดูเหมือนว่าพักหลังๆ พี่ติณนั้นยิ่งติดแจเขามากขึ้น แถมยังเริ่มทำตัวแปลกๆ อีก
ก้านยอมรับว่าเบื่อ ทว่าอีกใจกลับเริ่มรู้สึกดีขึ้นทุกวัน แต่หนุ่มซึนอย่างเขามีหรือที่จะแสดงอาการพอใจที่มีพี่ติณอยู่ข้างๆ ออกมา

ในขณะที่พี่ติณเริ่มคิดถอดใจ ก้านเองก็ยิ่งทำตัวงอแง หวังให้พี่เขามาเอาใจ นำไปสู่เรื่องราวสุดอลหม่านของคนสองคนที่พยายามจูนเข้าหากันแต่ก็ยังรู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างมาขวางกั้น
งานนี้บอกเลยว่าถ้ามัวแต่เก็บเอาไว้ในใจ คนอื่นมาคาบไปกินไม่รู้ด้วยนะ

เรื่องนี้เป็นนิยายสั้นฟีลกู๊ดครับ ดราม่ากรุบกริบพอหอมปากหอมคอ ใครชอบแนวขึ้นอย่างหงส์ลงอย่างโบ้คือห้ามพลาดเลยน้าาา!