พรมลิขิตผิดเวลา [พีเรียดไทย]

นามปากกา : ศิขรินธารา **โปรดอ่านก่อนสั่งซื้อ**

**นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายพีเรียดไทย ในช่วงสมัยรัตนโกสินทร์ มีการอิงเหตุการณ์จริงในประวัติศาสตร์บ้างในบางตอน เพื่ออรรถรสในการอ่าน**

เธอถูกบีบให้แต่งงานกับคนที่ตนมิได้มีใจรักใคร่ ทุกๆคืนเธอจักแสร้งป่วยสาระพัดเพื่อหลีกเลี่ยงการร่วมหอ ทว่าหมอยาที่มารักษาเธอผู้นี้ดันเป็นรักแรกเมื่อ10ปีก่อน รักที่เฝ้ารอและโหยหามาตลอด เขาคือเจ้าของใจเธอ

------------------------------------------

"กุลสตรีเขามิวิ่งเป็นลิงได้กล้วยกันดอกนะลูก มันไม่งาม" แม้นประโยคคำสอนนี้ที่คุณหญิงพิกุลพร่ำอบรมจักดังก้องอยู่ในหัวก็ตาม ตอนนี้เธอเปรียบเสมือนคนหูหนวก แม้ว่าใจอยากจักเหาะเหินไปดักตรงหน้า แต่ก็ทำได้เพียงก้าวขาเท่านั้น

"อย่าเพิ่งไป รอฉันสักประเดี๋ยวเถิด" น้ำตาปลิดปลิวตามแรงลมของการเคลื่อนไหว ในมือบีบกำยาฝรั่งไว้แน่น แต่ขาแข้งช่างไม่เป็นใจ แม้นพยายามเร่งฝีเท้าก้าวไวเท่าไรก็ยังไปไม่ถึง เธอหกล้มตรงสนามหญ้าหน้าเรือนใหญ่ สายตาจับเงาคนได้ตรงมุมผนังเรือน เธอรู้ได้ทันทีว่าเขาซ่อนตัวอยู่ไม่ห่างนัก

"ว๊าย! คุณหญิง! เจ็บมากหรือไม่เจ้าคะ"

"เจ็บสิ ฉันเจ็บมากเหลือเกินดาหลา ฮือออ"

คนที่ฉันรอมานานหลายปี บัดนี้เขาอยู่ตรงหน้าห่างเพียงมิกี่ก้าว แต่ฉันกลับเป็นหญิงมีเจ้าของเสียแล้ว มิอาจได้ครองรักกัน มันเจ็บปวดหัวใจจนยากจักอธิบาย อีกสักครั้งเถิดนะ ถึงแม้นฉันจักมิมีสิทธิคิด แต่ขอเพียงแค่อีกสักครั้งเถิด ขอให้ฉันได้มองหน้าเธออีกครั้งได้หรือไม่ "ผู้พิทักษ์ของฉัน"

------------------------------

จันทร์งามผ่อง ส่องใจ อันเศร้าหมอง
ถูกจับจอง โดยชาย มิได้หมาย
เปรียบดั่งนก ในกรงทอง สุขสบาย
กลับเดียวดาย ไร้กมล ใต้แสงจันทร์
ดั่งฟ้าแกล้ง แจ้งรัก สลักจิต
เนรมิตร ลิขิตพบ ผู้ปองหมาย
แม้นตัวนี้ มีคู่ครอง อยู่ข้างกาย
แต่มิวาย ใจเต้น อยู่ทุกคราว
เวหาหม่น ถูกแต้ม ให้หลากสี
ดวงฤดี ถูกแต่ง เป็นสีสวย
จันทร์กระจ่าง พร่างพราว ดาวสำรวย
เธอฉาบด้วย รักหวาน ปานผกา
บุษบา ส่งกลิ่นหอม รัญจวนจิต
คะนึงคิด ถึงรัก คู่ขนาน
เช่นราตรี อยากเคียง ทิวากาล
จำหักหาญ ด้วยมิให้ ดาวเปื้อนดิน
ปล่อยเธอจาก ห่างรัก ระทมทุกข์
มิเคยสุข เจ็บปวดเหมือน จักเลือนหาย
มองนภา ดาวสิ้นแสง แม้นเรียงราย
เดือนสิ้นฉาย คล้ายอาชา ไร้ไพรวัน
จักขอสู้ ชะตากรรม อีกสักหน
จักอดทน ฝ่าฟัน เพื่อจุดหมาย
จักขออยู่ ผูกรักเธอ จนชีพวาย
แม้นตัวตาย มิเสียดาย หากได้เคียง

นามปากกา : ศิขรินธารา