หลี่เป่าน้องสาวคนเล็ก

นางผู้ถูกหักหลังจนตายตาไม่หลับ กลับมาเข้าร่างของ เป่าเปา เด็กหญิงตัวน้อยผู้เป็นที่รักของครอบครัว ด้วยความทรงจำที่ว่างเปล่าแต่กลับมีทักษะที่เคยเรียนรู้ติดตัวมาด้วย นางจะเป็นอย่างไรต่อไป...

"น้องเล็กรักข้าที่สุด เพราะนางพูดกับข้าเป็นคนแรก"

"ใช่ที่ไหน นางพูดกับท่านแม่คนแรกต่างหาก น้องเล็กต้องรักข้าที่สุดเพราะนางตักข้าวให้ข้าเป็นคนแรก"

"หยุดเถียงกันได้แล้ว นางต้องรักพ่ออย่างข้ามากที่สุดถึงจะถูก!!"

ทั้งสามที่กำลังเถียงกันจนหน้าดำหน้าแดง ก่อนจะหันไปทางเด็กหญิงตัวน้อยแล้วถามเป็นเสียงเดียวกันว่า

"เป่าเปา ตกลงว่าเจ้ารักใครมากที่สุด"

เด็กหญิงตัวน้อยได้แต่มองไปทางสามพ่อลูกด้วยสีหน้างุนงง ก่อนจะตอบขึ้นว่า

"หนิวหนิวน่ารักที่สุดเจ้าค่ะ"

"..."

สามพ่อลูกผู้พ่ายแพ้ให้แก่สุนัข รีบวิ่งออกไปตามหาเจ้าหนิวหนิวตัวต้นเหตุ อย่าให้ข้าเจอเจ้าหนิวหนิวนะ ข้าจะจับโกนขนให้หมดเลยคอยดู ทั้งสามคิดตรงกันโดยไม่ได้นัดหมาย ในขณะที่เจ้าหนิวหนิวกำลังแอบนอนกลางวันอยู่ใต้เก้าอี้ที่พวกเขานั่งคุยกันอย่างมีความสุข...

พูดคุยกันก่อน

นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียน เพื่อความสนุกสนานเท่านั้นนะคะ ไม่ได้อ้างอิงประวัติศาสตร์หรือบุคคลใดๆ ทั้งสิ้น ขอให้สนุกกับนิยายค่ะ