จีบพี่นักเลงร้านน้ำเต้าหู้

**คำโปรย
เพราะปัญหาชีวิตนักเลงตัวเป้งเลยต้องหนีมาเปิดร้านน้ำเต้าหู้สงบจิตใจแต่ดันฉิบหายเจอเจ้าถิ่นมากวนประสาทไม่พอยังมาตามตื้อจนน่ารำคาญอีกจุดประสงค์คือตามจีบงั้นเหรอ? ถุย! ไม่ใช่แนว ไม่พิศวาสเว้ย
----------------------
ในยุคที่นักเลงยังรุ่งเรือง พื้นที่ถูกแบ่งออกเป็นสองฝั่งคือ วังเหลียง แหล่งอำนาจนักเลง วังมาส แหล่งอำนาจกฎหมาย ต่างฝ่ายต่างไม่ยุ่งเกี่ยวกัน การที่นักเลงคนหนึ่งจะมาเปิดร้านน้ำเต้าหู้ขายในฝั่งวังมาสนั้น ผลประกอบการจึงออกมาย่ำแย่เพราะชาวบ้านต่างหวาดระแวงนักเลงกันทั้งนั้น แต่มันจะมีอยู่คนหนึ่งที่สถาปนาตัวเองเป็นลูกค้าประจำคนพิเศษไปเสียแล้ว ต่อให้นักเลงเจ้าของร้านออกปากไล่ก็ไม่ไป 

"อื้ม~ อร่อยเหมือนเดิม ฝีมือแบบนี้ถ้าได้มาเป็นสามีจะยอมทุกอย่างเลย"

"ถ้ามึงพูดอะไรแบบนั้นอีกครั้งเดียว กูจะลุกไปเอาส้นตีนยัดปากเดี๋ยวนี้แหละ"


***ฝากนิยายวายเรื่องแรกไว้พิจารณาด้วยนะคะ ขอบพระคุณนักอ่านทุกท่านที่มาจิ้มไปชิมฝีมือด้วยค่ะ แล้วเจอกันใหม่เรื่องหน้า have fun~