คืนร่ำร้องรัก...ทวงคืนใจ

คำโปรย...

คณิตต้องอกหัก เพราะคนรักตัดเยื่อใย เธอจึงเอาแต่หมกตัวอยู่ในบ้าน ดื่มไวน์ไปวันๆ จนกระทั่งคืนนั้น คืนที่ฝนตกหนัก อลินก็มาหา พร้อมกับบทลงโทษที่เธอต้องได้รับ
ที่แท้...อลินไม่ได้อยากตัดเยื่อใย แต่เพราะความหึงหวงต่อคนรัก จึงทำให้เธอตีตัวออกห่าง เพื่อที่จะให้คณิตสัมผัสความเจ็บปวด เมื่อคนรักห่างหาย
แล้วอลินจะทำโทษคณิตแบบไหน โปรดติดตามได้เลยจ้า


แยมเอง

ตัวอย่างเนื้อหาค่ะ

หลังจากคุยกับมิกะจนเข้าใจดีแล้ว คณิตก็เดินกลับบ้าน แต่ระหว่างนั้น เธอก็เจอกับคนขายดอกไม้ จึงซื้อไปช่อหนึ่ง หวังจะมอบให้กับคนรักของตัวเอง
ครั้นมาถึงบ้าน ก็พบว่ามีควันลอยโขมงออกมาจากห้องครัว คณิตรีบเปิดประตูเข้าบ้าน วางช่อดอกไม้ลงบนโซฟา ก่อนจะวิ่งเข้าไปในครัว ท่ามกลางควันสีเทา พบว่าอลินกำลังไอแค่กๆ อยู่
"ลิน ! ลินเป็นอย่างไรบ้าง ?"
รีบปิดแก๊สโดยไว อลินหัวเราะสลับกับไอ พร้อมสารภาพว่า เธอกะจะทำของอร่อยๆ ให้คณิตกิน แต่เพราะทำไม่เป็น ก็เลยทำอาหารไหม้แทน หลักฐานก็คือไข่แห้งกรอบในกระทะ
"โธ่เอ้ยลิน ไม่เห็นต้องลำบากลำบนเพื่อเราเลยนะ"
"ก็ ก็ลินแค่รู้สึกว่า ลินเอาแต่ใจตัวเองเกินไปนี่นิต ลินก็อยากแก้ตัวเสียใหม่สิ" อลินสารภาพ ที่แก้มมีเขม่าควันติดอยู่ด้วย คณิตจึงเอามือเช็ดให้อย่างอ่อนโยน
"ถึงลินจะเอาแต่ใจ แต่เราก็รักลินไม่เปลี่ยนเลยนะ ลุกขึ้นไปอาบน้ำดีกว่า เหมือนแมวเลยนะ เรานะ ฮ่าๆๆ"
"อื้อ แมวก็น่ารักสินิต"
"ใช่แล้วละ ยิ่งเป็นลิน ก็ยิ่งน่ารักไปกันใหญ่"
สองสายตาสบมองอย่างหวานเชื่อม ชวนดึงจมูกของอีกฝ่ายมาโน้มลงประทับที่หน้าผากอย่างอ้อยอิ่ง โดยไม่สนใบหน้าที่เปื้อนเขม่าแม้แต่น้อย
"ทำไมนิตถึงรักเราเหรอ ?"