มึง F กู (เล่ม ๒)

เกนหลงเดินเข้ามาในห้องแลปเคมีที่มืดสลัว ดวงตาแดงก่ำมองไปที่บอร์ดอาจารย์อย่างโกรธแค้น
เธอทำข้อสอบได้... เธอมั่นใจว่าเธอทำข้อสอบได้ แต่ทำไมถึงได้มี F มาปรากฏอยู่ในเกรดของเธอ คำร้องขอที่จะยืนยันความจริงกลับไม่มีใครให้ความสนใจ มีแต่ท่าทีรำคาญ เบื่อหน่าย เอือมระอา มองปัญหาเป็นเรื่องตลกขบขัน ไหนจะพวกเพื่อนในคลาสที่อย่าเรียกพวกมันว่าเพื่อนจะดีกว่า
เสียงด่าของแม่ยังกึกก้องอยู่ในหัว เกนหลงมองไปเห็นขวด Organic Waste ก็หยุดนิ่ง
มือเรียวคว้าขวดสารขึ้นมา เทกรอกปากตัวเองทันที
เหมือนคำด่าและคำเย้ยหยันจะดังขึ้นเรื่อย ๆ ท่ามกลางห้องที่เงียบสนิท เหงื่อผุดขึ้นเต็มผิวหนัง ภาพที่เห็นเริ่มดับลง กล้ามเนื้อชักเกร็ง เกนหลงหอบหายใจ ทรมานไปทั้งตัว เธอพาร่างที่เจ็บปวดเข้าไปยังตู้ดูดควัน หยิบปากกาเมจิกขึ้นมาเขียนประโยคที่เป็นความคับแค้นออกมาจากหัวใจ
มึง F กู
ดวงตาเบิกโพลง ร่างอรชรล้มลงไปยังพื้นห้อง น้ำลายฟูมปาก จบชีวิตไปพร้อมรอวันเอาคืน