ทาสรักท่านชายอคิราห์

"อึ้ม...รสชาติดีนี่ มิน่าล่ะ"
อคิราห์ถอนริมฝีปากออกพร้อมกับแสยะยิ้มอย่างพอใจ เมื่อเขาได้สัมผัสรสน้ำผึ้งหวานจากปากของเธอ
"ได้โปรด ปะ-ปล่อยหนูไปเถอะนะคะท่านชาย"
เด็กสาวเอ่ยด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ เมื่อเธอเห็นประกายในดวงตาของเขาคล้ายแฝงอะไรบางอย่าง ที่เธอก็อ่านมันไม่ออก แต่เธอรู้ว่ามันไม่ใช่เรื่องดีอย่างแน่นอน
"ปล่อยเหรอ...ปล่อยทำไม...เธอคิดว่าฉันบังเอิญเข้ามาในห้องนี้หรือไงเด็กน้อย...อืม...เธอก็น่าจะเหมือนแม่ของเธอสินะ ทำให้พ่อฉันหลงจนหน้ามืดตามัว จนลืมทุกอย่าง แม้กระทั่งลูกตัวเอง!"
"หนูไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องเรื่องนี้นะคะ"
เด็กสาวโต้กลับทันควัน ร่างกายเธอเหนื่อยล้าจากการทำงานหนักทุกวันยังไม่พอ เธอต้องมาเหนื่อยใจ เพื่อพยายามอธิบายกับคนพวกนี้อีก
"เกี่ยวสิ...เธอเป็นลูกของมุกดาไง คนรักของพ่อฉัน และทำให้แม่ฉันต้องเจ็บช้ำ จนต้องทิ้งฉันไป เพราะฉะนั้นเธอต้องชดใช้ให้กับแม่ของเธอ!"