กลรักเหนือนที

เพราะความสัมพันธ์ที่คลุมเครือ-ไม่ชัดเจน ทำให้อุ่นรักอยากจะถอยตัวออกมาจากเหนือนที เเต่เเล้วเรื่องมันไม่ได้เป็นดั่งที่คิดไว้ อีกฝ่ายกลับรั้งเขาไว้

"นายกำลังยั่วโมโหฉันอยู่เหรออุ่น"

"เปล่าครับ ผมเพียงคิดว่าคงถึงเวลาเเล้ว ที่เรื่องระหว่างเราควรจะจบลงสักที"

ในที่สุดอุ่นรักก็ตัดสินใจพูดในสิ่งที่ตัวเองคิดเเละไตร่ตรองมาตลอดตั้งเเต่กลับมาจากกรุงเทพฯ เขายอมเเล้ว ยอมถอยเเละจะเลิกเพ้อฝันลม ๆ เเล้ง ๆ สักที

"คิดจะจบกับฉัน นายถามฉันหรือยังว่าต้องการจบด้วยหรือเปล่า"

"คุณก็มีคุณโยธิตาอยู่เเล้ว จะมาสนใจคู่นอนอย่างผมทำไม"

"หึ ไม่ใช่ว่านายอยากจะไปคบกับไอ้เด็กหนุ่มหน้าหล่อคนนั้นหรอกเหรอ"

"คุณพูดอะไรน่ะ ผมไม่เข้าใจ"

เขาไม่เข้าใจที่คุณเหนือพูดสักนิด เเล้วเขาจะไปคบกับใครกันล่ะ

"นายอย่าคิดว่าฉันโง่นักสิอุ่น คิดว่าฉันดูไม่ออกหรือไง ว่านายกับมันคิดอะไรกันอยู่ ทำไม ลีลามันเด็ดกว่าฉัน ถึงใจกว่าฉัน เเล้วมันทำให้นายร้องครางได้ทุกครั้งอย่างฉันหรือเปล่าล่ะ"

เหนือนทีไม่พูดเเต่ปาก ร่างสูงย่างกรายขยับเข้าไปใกล้คนเด็กกว่า อีกทั้งทุกถ้อยคำที่พ่นออกมานั้น ยิ่งทำให้อุ่นรักไม่อยากจะเชื่อว่าวาจาร้ายกาจเเละดูถูกเหยียดยามเขา จะออกมาจากปากของผู้ชายคนนี้ คุณเหนือนที...