ยัยแสนดี

จากที่ไม่คิดจะรักใคร อีกแล้ว
ใช้ชีวิต ไปกับความสุข ที่เรียกว่า โดดเดี่ยว แต่ไม่เดียวดาย ปากก็พูด ย้ำชัดอยู่ ว่าไม่รักไม่สนใจเด็กมันหรอก เพราะเด็กมันคงดีเกินไป
แต่ แล้วก็เผลอ ปล่อยใจ ตกหลุมรักในความดีเขา

ความรักเป็นเรื่องของ คนสองคนก็จริงอยู่
แต่ในชีวิตจริง สิ่งแวดล้อม สังคม ครอบครัว ก็สำคัญเช่นกัน
ยิ่งความรักในแบบ เพศเดียวกัน มันเป็นที่จับตา ดูหมิ่น สบประมาท อยู่เรื่อย
ท้ายสุด สุดท้ายแล้ว เพศ รูปลักษณ์ ไม่ได้เป็นตัวกำหนด ของคู่ชีวิตหรอก มันอยู่ที่ความเข้าใจ ไม่เห็นแก่ตัว ปรับเปลี่ยน เสียสละ
การที่ เราจะรักใครสักคน อดีตมันไม่ได้สำคัญ
ปัจจุบัน คือ กันและกันก็พอ