ท่านอ๋องไถนาภรรยาปลูกผัก

::: คำโปรย ::: เพียงเพราะอยากรอดพ้นจำคำครหาที่บอกว่านางเป็นกาลีบ้านกาลีเมือง นอกจากจะทำให้ครอบครัวจากไปอย่างไม่มีวันหวนกลับแล้วยังทำให้บ้านเมืองแล้งฟ้าแล้งฝนนชาวบ้านรวมตัวขับไล่ เซียวหรันฮวา หมดหนทางจึงไปกราบไหว้ร้องขอกับพระโพธิสัตว์ให้สวรรค์ส่งบุรุษสักคนมาช่วยทำหน้าที่สามีเพื่อแก้เคล็ด แต่ใครจะรู้เล่าว่าเช้าวันถัดมาเบื้องบนก็ส่งท่านอ๋องรูปงามมาช่วยนางไถ่นาแล้วเสียนี่
"หรันหรันหากจะให้สมจริงพวกเราคงต้องทำสิ่งที่มันใกล้ชิดสนิทสนมมากกว่านี้" เจ้าของริมฝีปากหยักกระซิบข้างหูภรรยาจำเป็นในอ้อมกอด
"มะ...มากกว่านี้อีกหรือเจ้าคะ" เพราะการรุกรานของของตัวโตเซียวหรันฮวาจึงหดคอหนี พร้อมกับเอ่ยถามออกไปด้วยความสงสัยเจือน้ำเสียงที่ไม่มั่นคงเท่าใดนัก แล้วการที่เขารังแกนางตลอดสองชั่วยามมันหมายถึงสิ่งใดกัน
"อืมมม หากว่าเจ้าไม่เข้าหอกับข้า แล้วฝนฟ้ายังแล้งไม่เป็นใจอยู่เช่นนี้พวกชาวบ้านคงหาทางมาว่าเจ้าได้ง่ายๆอีกคราเป็นแน่" เสียงทุ้มยานคางเอ่ยขึ้นด้วยความเจ้าเล่ห์แต่ว่าสัจจริง ทำให้ความดื้อรั้นที่ปรากฏในหน่วยตาของหรันฮวาเห็นด้วยกับคำพูดของเขาเสียหลายส่วน
หากว่าชาวบ้านรู้ว่านางกับพ่อค้าขายเนื้อผู้นี้เป็นเพียงสามีภรรยาประโลมโลกเล่นละครตบตาล่ะก็...
".....แต่ว่าเมื่อครู่พวกเราก็ทำไปแล้วไม่ใช่หรือเจ้าคะ" ร่างเล็กทว่าอวบอิ่มเว้นระยะให้ความคิด ก่อนจะเอ่ยอธิบายกับคนเอาแต่ใจที่ตะกรองกอดนางอย่างรักใคร่
ดวงกลมมนแปรเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อคล้ายกับแต้มจุดสีแดงบนหน้าซาลาเบาลูกโตสีขาวนุ่มฟู สติที่มีอยู่น้อยนิดเริ่มฟุ้งกระจายเหมือนผงแป้งในอากาศ เมื่อมือหนาเริ่มเคลื่อนที่จากสะโพกผายเรื่อยมาจนถึงเอวกลมกลึง และหน้าท้องที่คล้ายจะแบนราบแต่กลับมีความนุ่มหยุ่นมาวนคลึงที่อกอวบคู่สวย ผ่านเนื้อผ้าบางเบาที่รู้ว่ามันเคยหยาบกระด้างแลสากกระคายเพราะผ่านการใช้งานมานานแรมปี
"อะไรกัน นั่นไม่ใกล้เคียงกับคำว่าใกล้ชิดสักนิด"

️::: ชี้แจง :::️
1.นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายสั้น (เหมาะกันคนที่ชอบอ่านแบบสบายๆ มีดราม่าเล็กน้อย ที่เหลือคือความฟินนนเท่านั้น)
2.โปรดอ่านตัวอย่างก่อนซื้อนะคะ หรืออาจเข้าไปอ่านรายตอนได้ที่ readAwrite นามปากกา สุ่ยซิ่งหยางฮวา 水性杨花 เพื่ออ่านสำนวนและโทนเรื่องก่อนตัดสินใจซื้อ
3.ซื้อนิยายผ่าน www.mebmarket.com ราคาถูกกว่าซื้อผ่าน Android และ iOS